Navajas 1

Even voor kwart over negen is de stroom afgekoppeld en kunnen we vertrekken. Tenminste, nadat we het restant van de rekening hebben voldaan, want we hadden ons verblijf al betaald, maar nu nog de stroom vanaf 1 april en de bijgeboekte week extra. 42 dagen Middellandse zee en Benidorm en wat hebben we hebben het getroffen met deze schitterende plek met bijzonder uitzicht en het prachtige weer.

Want wat te denken van dit immens grote hotel, midden in de bergen, waar je uiteindelijk geen kant uit kan.

Toch is het genieten om weer onderweg te zijn en andere omgevingen te ontdekken. Want onze route gaat dit jaar niet langs de kust. Bij Valencia nemen we afscheid van de Peajo en de Middellandse zee om met een ruime boog de binnenlanden van Spanje in te rijden.Afwisselend komen we lieflijke dorpjes tegen, die tegen de bergwand aan lijken geplakt, tot de uit armoede gebouwde bouwvallen, waar mensen met nauwelijks inkomen, een toekomst proberen op te bouwen.

Navajas, (spreek uit als nafagas) is door de “routevoorbereider” uitgekozen, omdat daar een een zogenaamde “Via Verde” te vinden is. Een Via Verde is een fietsweg, die in dit geval gebouwd is op een oude treinrails. De camping waarop we staan is een zogenaamde plateau-camping.

Dat laatste wordt onze bottelnek. We zoeken een plekje uit, maar hoofd plaatsbepaling ziet, aan de overkant, een mooier plekje. Terwijl ik achteruit daar naartoe rijd, zie ik hoofd-aanwijzingen manmoedig een poging doen de camper vooruit te duwen, ik rem. Het treurige gezicht, als ze bij mijn zijraampje verschijnt, spreekt boekdelen. “Het achterlicht!” zegt ze benepen, “er kwam rook uit”. De fietsendrager hing te laag, of het plateau muurtje was iets te hoog, maar resultaat is dat het achterlicht behoefte heeft aan enige secondelijm. De rook is ontstaan doordat het remlichtlampje met rooksignalen wilde aangeven dat het naar de eeuwige jachtvelden is vertrokken.

Morgen gaan we fietsen.