Onderweg 67

St-Paul-Les-Dax

Ik had al verteld, dat Ali een mosselmaaltijd had besteld en dat deze openbaar was. Voor € 15 p.p. kon je daar aan deelnemen. Om 20.00 uur melden wij ons bij het restaurant. Een paar mensen staan daar in een tent, voor een barretje, te blauwbekken. Want het is koud en zo'n tent verwarm je niet 1,2, 3. Eigenlijk heb ik er al genoeg van. Wel is er al gedekt voor 25 personen en staat er een enorme paella braadslee klaar. Zo'n eentje van meer dan een meter doorsnede. Kennelijk worden de mosselen daarop klaargemaakt. We komen naast een paar dames te zitten, want er is tafelschikking, die Engels spreken, zo verzekert ons tenminste de juffrouw van de camping.

Oké, we hebben het heel koud, maar ook gezellig gehad (stom dat we geen foto's hebben). De mosselen zijn volgens Ali heerlijk en de wijn smaakt haar voortreffelijk. Dat is het nadeel van chauffeur zijn, je kan niet drinken op de avond voor vertrek. Tenminste, dat doe ik niet, tot verbazing van onze tafeldames. Om een beetje stoer over te komen, meld ik maar dat ik 

s' middags een aantal glazen whiskey heb gedronken en dat ik morgen moet rijden.

St-Paul-Les-Dax – Bergerac

“Cyrano de Bergerac wenst dat ik flensjes voor hem bak”. Dit zinnetje komt onmiddellijk in mijn hoofd als ik Bergerac hoor. En sinds vanmorgen zit ik me suf te piekeren wie dat ook alweer zong. Het blijkt, na ijverig zoeken Corry Brokken te zijn, uit het lied 'Mijn Ideaal".

Liefdesbrieven voor een ander schrijven is nooit een goed idee, leert ons Cyrano.

Onderweg naar de Dordogne dus, ik vertelde het aan mijn tafeldame, toen ze vroeg wat we morgen gaan doen. Een beetje besmuikt antwoordde ze “dat er veel Nederlanders waren in de Dordogne”.

En als we door het prachtig glooiende land van de Dordogne rijden kan ik mij dat levendig voorstellen.

Misschien komt het door de steeds vaker doorbrekende zon, maar het is hier prachtig. Dit wordt nog eens fijntjes onderstreept door de vele velden met klaprozen.

Maar ook verval is hier regelmatig te constateren. Is het niet prachtig: een mannetje met zo'n karakteristieke alpino scheef op zijn hoofd, dan zijn het wel de vervallen huizen en gebouwen die ook een geweldige schoonheid bezitten.

Diezelfde schoonheid ontdek ik bij het meisje, dat achter de balie van van de receptie op de camping in Bergerac zit. Maar wat ik ook probeer, er kan geen (glim)lachje af. Ze blijft serieus. Ali vraagt een plaats met ontvangst van satelliet, i.v.m. de wedstrijd van vanavond. “Peut-etre place 58” zegt ze. “Wat nou misschien” roep ik “ik heb daar ontvangst, anders vertrek ik weer”. Ali begint te lachen, maar onze schoonheid blijft serieus, alsof ze ons zojuist van de camping heeft verwijderd. “Mijn god wat is ze zuur!”

Wat is Bergerac mooi. De wandeling van 10 minuten is werkelijk een cadeautje, met prachtige doorkijkjes en een mooie blik op La Dordogne, de rivier die naamgever is van deze streek.

             Trouwens, wij staan met onze camper pal aan La Dordogne.

In een heel leuk kleding zaakje, valt Ali als een blok voor een Pruisisch blauw jasje. Maar dit jasje is gemaakt van gerecyclede plastic flessen, dus haar bijdrage aan onze gezonde planeet is ook weer ingelost.

En daar hebben we de heilige Jacobus ook weer, die we kennen van de Pelgrims in Santiago de Compestelo.

Midden in het mooie Bergerac stuiten we op deze Heilige Jacobus kerk.

Ook kom ik hier een beeld tegen van de Heilige Bernadette. Ooit verscheen aan haar Maria als "de onbevlekte" en dit wordt als bevestiging gezien van het verhaal van Maria's onbevlekte ontvangenis.

Volgens het verhaal kan Bernadette, geboren in Lourdes, niet lezen en kan ze dit allemaal niet hebben geweten.

Na vier jaar onderzoek in 1862 concludeerde de katholieke kerk dat de verschijning een bovennatuurlijk karakter had. 

Vanaf dat moment werd Lourdes een officiële bedevaartplaats. 

En als de zon zo blijft schijnen kunnen we de verleiding van het eten van een Crêpe “Belle Helene” en voor mij een “crêpe Grand Manier” niet weerstaan.

Ik verheug mij nu al op onze volgende wandeling, op zondagochtend, in Bergerac.