Onderweg 64

Ribadesella – Islares (Bilbao)

Het is druilerig weer als we wakker worden en het is zwaar bewolkt, dat belooft niks geen goeds vandaag. Binnen de kortste keren heb ik kletsnatte voeten. “Moet je ook maar dichte schoenen aantrekken” krijg ik van de reisleidster te horen. En inderdaad, ik loop door het kletsnatte gras op m'n Crocks en daar zitten gaten in. De gras plekken op de campings gaan er steeds meer omgewoeld uitzien, als er weer eens een camper met vol gas weg wil rijden.

Onderweg komen we weer vele pelgrims tegen die op weg zijn naar Santiago de Compostela.

De borden langs de weg geven aan de pelgrims de route aan en waarschuwen de automobilisten voor de pelgrims langs de weg.

En met dit weer langs de snelweg lopen is volgens mij geen pretje, maar als pelgrim moet je natuurlijk een beetje afzien, anders kun je ook met een camper naar Santiago, nietwaar?

Ze zijn onderweg weer uitgebreid met de weg bezig en wat mij al eens eerder is opgevallen; waar er gevaar bestaat dat er stenen e.d. van de berg op de weg vallen, worden enorme metalen netten tegen de wand gespannen.

Het mistige weer levert weer prachtige plaatjes op en het moet gezegd, genomen door Ali.

Jerez de la frontera, het sherry merk, heeft een schitterende reclame. Op hoge bergen staat een gigantische stier over het dal uit te kijken en je ziet het silhouet al van verre staan.

Op de nieuwe camping moet ik een heel steil weggetje naar beneden en ik ga nachtmerries krijgen over hoe ik ooit weer naar boven moet komen.

Als we een plekje opzoeken staat de elektro-baas al klaar om de stroom aan te sluiten. Als ik even later over het terrein glibber en met geen mogelijkheid op de kegjes* kan komen, mag hij de stroom er weer uithalen en op de nieuwe plek weer aansluiten.

*kegjes zijn driehoekige oprij plankjes die je gebruikt om de camper horizontaal te zetten*

Het terrein is dusdanig glibberig, dat als er nog een paar buitjes vallen, we leuke taferelen kunnen meemaken bij het vertrek van diverse campers.

We gaan nog even een wandeling in de omgeving maken en dat levert ons weer geweldige uitzichten op. Het lieflijke haventje geeft weer nostalgische gevoelens van bootje varen. In gedachten vaar ik de Golf van Biskaje af om hier in dit haventje het anker uit te gooien.

Morgen met de bus, de resterende 35 km, naar Bilbao en als ik me niet vergis wordt het dit keer het Guggenheim museum.