Onderweg 52

Porto

Vroeg op pad vandaag en met de bus richting Porto, wat na Lissabon de grootste stad van Portugal is en bekend staat om zijn Port. Bij de halte tref ik het volgende tafereeltje aan. Het is bijna ontroerend, zo dit in scene is gezet, laten we het 'het overschot van een losbandig leven' noemen.

Ook de plaatselijke graffiti is van grote kwaliteit, het kan bijna niet anders dan dat ze hier gebruik maken van een sjabloon.

De buschauffeur zet de sokken erin en we vliegen richting Porto.

Later vertelt een medepassagier, dat dit zijn laatste rit is en hij graag naar huis wil. Dat we daarom ook geen kaartje krijgen vind ik weer minder aardig, want we zijn al eens in Portugal gecontroleerd en kon Ali toen het kaartje niet zo snel vinden, bewijs maar eens dat je geen kaartje hebt gekregen.

Dat we gister steeds werden omgeleid blijkt nu ook onontkoombaar. We krijgen het gevoel, dat ze de hele stad aan het verbouwen zijn. De gele bordjes 'Devisto' staan op vele hoeken van een straat.

Een 40 minuten rit staan op het programma, maar dat loopt 20 minuten uit en we krijgen een groot deel van de stad al via de bus te zien. De Maria Pia brug is daar een onderdeel van. Dit gevaarte is ook door dhr. Eiffel gebouwd en gaat over de rivier Douro, waaraan Porto is gebouwd.

Op Trindade stappen we uit en wandelen naar de Avenida dos Aliados.

Kijk, wij hebben in Groningen een mooi stadhuis, maar hier kunnen ze er ook wat van.

En de nodige helden ontbreken natuurlijk ook niet aan het stadsbeeld.

De kerken, die we bezoeken, zijn werkelijk prachtig en iedere keer weer moet ik mij, van mezelf, realiseren hoeveel 'aflaten' deze pracht en praal wel niet heeft gekost.

Jammer voor Ali is de plaatselijke Kathedraal niet voor bezichtiging geopend, maar gelukkig vindt ze een prachtig alternatief n.l. een museum van de Franciscus kerk en haar kerkers.

Hoog tijd om een hapje te eten en de gegrilde zalm is heerlijk en een bescheiden biertje maakt het helemaal af. 

Het standbeeld, dat de menukaart vasthoudt blijkt te leven en kom je in de buurt, begint ze het menu voor je te zingen, t'is maar waar je van houdt.

Dat Ali een karaf bestelt en die ook opdrinkt heeft zo zijn gevolgen.

De trappen, die ze na het eten wil beklimmen gaan dan erg in de benen zitten.

Op het terras worden we nog getrakteerd op een heuse zeilwedstrijd.

Zo lijkt het tenminste, want vlak voor de brug gaan de 'slappelingen' overstag en varen op de motor weer terug, want tegen de wind in zeilen valt niet mee.

De verbouwingen in de stad hebben tot gevolg dat de bus deze keer 50 minuten te laat is en er weer een uur over doet om terug bij de camping te komen.

Weer een heerlijke dag in Porto, waar de reis ons morgen brengt is bij het publiceren van dit bericht nog niet bekend.