Santiago de Compostela - Barreiros
Op eerste pinksterdag vertrekken we uit Compostela.
Het is een prachtige rit dwars door de Sierra nog wat. Wat opvalt is de hoeveelheid aan koeien die hier in de dalen staan te grazen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we een enorme melkfabriek passeren.
.jpg)
De smalle watertjes, die vanuit de bergen naar beneden stromen worden, hoe smal en onbeduidend ook, Rio genoemd.
De uitgestrekte Eucalyptus bossen trekken al snel de aandacht van Ali. Wij beginnen ons af te vragen waar ze dit hout allemaal voor gebruiken.
.jpg)
Wel, een paar dagen geleden zijn we in een aantal baaien wonderlijke vlotten tegengekomen, die 'bateas' blijken te heten. Het zijn houten platforms waar mosselen, oesters en
Sint-Jakobsschelpen gekweekt worden. Bateas gaan vijftien jaar mee
dankzij het sterke eucalyptushout. De mosselen hangen er aan koorden onder water tot ze geschikt
bevonden worden om te oogsten.
Barreiros ligt aan de Noord-West kant van Spanje en het is hier nog Galicië.
Een mild, regenachtig klimaat maakt deze regio anders dan de rest van Spanje.
Galicië heeft een groen landschap en een cultuur met oude Keltische wortels.
Galliërs houden van folklore, van romerías (pelgrimsfeesten) en andere kleurrijke fiesta's begeleid door gaita's (doedelzakspelers).
In Santiago de Compostela zijn we al een aantal keer op die doedelzak muziek getrakteerd. Ook staan daar mensen cd's te verkopen met deze muziek.
We hebben nu een prachtige plek aan de rand van de Golf van Biskaje.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Je ziet op de achtergrond van de camper de zee, het is een kleine 50 meter.
De eigenaresse is bij het toewijzen van een plek heel bezorgd, omdat het de afgelopen dagen hier veel heeft geregend en de plaatsen erg nat zijn. De kans bestaat dat je niet weer weg komt en dan moet de tractor eraan te pas komen.
Een paar plaatsen verderop is alles omgeploegd in een poging een camper met behulp van een tractor te bevrijden. Dan word je wel voorzichtig met het uitdelen van de nieuwe plekken. Er zijn dan ook een fors aantal plaatsen met rood/witte tape afgesloten. Op dit moment begint het weer te regenen en misschien komen we hier nooit meer vandaan.
Op eerste pinksterdag vertrekken we uit Compostela.
Het is een prachtige rit dwars door de Sierra nog wat. Wat opvalt is de hoeveelheid aan koeien die hier in de dalen staan te grazen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we een enorme melkfabriek passeren.
De smalle watertjes, die vanuit de bergen naar beneden stromen worden, hoe smal en onbeduidend ook, Rio genoemd.De uitgestrekte Eucalyptus bossen trekken al snel de aandacht van Ali. Wij beginnen ons af te vragen waar ze dit hout allemaal voor gebruiken.
Een mild, regenachtig klimaat maakt deze regio anders dan de rest van Spanje.
Galicië heeft een groen landschap en een cultuur met oude Keltische wortels.
Galliërs houden van folklore, van romerías (pelgrimsfeesten) en andere kleurrijke fiesta's begeleid door gaita's (doedelzakspelers).
In Santiago de Compostela zijn we al een aantal keer op die doedelzak muziek getrakteerd. Ook staan daar mensen cd's te verkopen met deze muziek.
We hebben nu een prachtige plek aan de rand van de Golf van Biskaje.
De eigenaresse is bij het toewijzen van een plek heel bezorgd, omdat het de afgelopen dagen hier veel heeft geregend en de plaatsen erg nat zijn. De kans bestaat dat je niet weer weg komt en dan moet de tractor eraan te pas komen.
Een paar plaatsen verderop is alles omgeploegd in een poging een camper met behulp van een tractor te bevrijden. Dan word je wel voorzichtig met het uitdelen van de nieuwe plekken. Er zijn dan ook een fors aantal plaatsen met rood/witte tape afgesloten. Op dit moment begint het weer te regenen en misschien komen we hier nooit meer vandaan.
