Onderweg 57

Portonovo (Galicië)

We worden wakker van het ritmisch getik van de regen op onze camper.
Als we de gordijntjes opzij schuiven kijken we uit over een grijze Atlantische Oceaan en weten we, dat dit zo'n dag van binnenblijven wordt.

Niet dat we dit erg vinden, want eigenlijk is dit de eerste gehele regendag. Natuurlijk hebben we wel eens een buitje gehad, maar meestal als we onderweg waren. Het is dan ook niet erg als blijkt dat het door ons bestelde, verse stokbrood, vergeten is door de señorita van de camping. Voor haar betekent dit nog een extra rit naar het dorp en voor ons een uitgesteld ontbijt.

Natuurlijk zijn er altijd klusjes die, of het nu regent of niet, gedaan moeten worden, zoals het legen van het toilet.

Dit is een mannenwerkje, want ik heb werkelijk dit nog niet een vrouw zien doen en dat terwijl de meeste dames meer poepluiers hebben verschoond dan ik ooit toilet cassettes zal legen. Ali heeft er 1 keer bijgestaan, op een metertje of 4, en kon kokhals neigingen niet onderdrukken. Ach laten we het maar als een ego versterkend karweitje beschouwen:
ik bedoel iets doen wat een vrouw niet kan.

Door de harde wind houden de meeuwen er een soort hobby op na, namelijk het zweven op de wind.
Ze hangen dan, zonder ook maar een slag te maken, bijna bewegingsloos in de lucht. Elkaar luid aanmoedigend lijkt het op een wedstrijd, wie het langste in de lucht kan blijven hangen.



Ali is al dagen geïntrigeerd door een eilandje, dat op een paar kilometer tegenover ons ligt. Het blijkt 'IIle de Ons' te heten en maakt deel uit van

Nationaal park Islas Atlánticas de Galicia.

Dit zee-landecosysteem herbergt een laurierbos en meer dan 200 soorten zeewier. Het gebied is ook belangrijk voor schelpdieren, koralen en anemonen.
Er wordt verteld dat hier naast vele vogelsoorten ook dolfijnen zijn gespot.





Op het moment dat ik dit aan het tikken ben breekt hier de zon door.

Morgen gaat de rit naar Santiago de Compostela, een beroemd bedevaartsoord waar velen een pelgrimstocht naartoe maken.