Onderweg 47

Lissabon – Nazare

Voordat we onderweg gaan willen we nog even boodschappen doen in de nabij gelegen Continente.

Maar dat 'nabij gelegen' valt een beetje tegen. Na een eindeloos gedraai op rotondes en gedoe met eenrichtingsverkeer, raken we steeds meer verwijderd van de Continente.

Nou had ik al eens wat gezegd over de rijstijl van de Portugezen, vlak achter je blijven hangen, zo dicht dat ik ze niet meer zie... en dan plotseling inhalen.

Dat gebeurt nu weer, ik ben er klaar mee en zet de camper aan de kant. De auto stopt naast ons en het raampje gaat naar beneden. Ik denk bij mezelf “nu zul je het hebben, nog een grote bek ook” en ik zet me schrap.

Een lieftallige jongedame vraagt vriendelijk of ik op de camping moet zijn. Nee, we zijn op weg naar de Continente. Oh, nou volgt u mij maar...Mijn “dank u” moet heel beteuterd hebben geklonken, maar ik ben erg dankbaar.

De lieftallige dame rijdt weg en binnen 30 seconden ben ik haar kwijt, want ze zet de sokken erin.

Even verderop staat ze rustig te wachten, kennelijk heeft ze niet in de gaten dat een camper van

3,5 ton niet zo snel optrekt. Na nog wat geslinger langs rotondes en verkeerslichten en ik haar weer een paar keer uit het oog verlies, zwaait ze vriendelijk dat ik rechtdoor moet en verdwijnt druk uit het raampje zwaaiend uit het oog. Wij zitten op de goeie weg naar de Contente.

Ik zal jullie het Contente verhaal besparen, maar wij gaan niet meer naar een Contente winkel.

Laten we het erop houden dat zo'n winkel, voor ons Provinciaaltjes ietsje te groot is.

Onderweg komen we een wel heel vreemd kerkhof tegen, het lijkt vanuit de verte op een soort van display van diverse zerken en grafstenen. Dichterbij gekomen blijkt het een echt kerkhof te zijn.

De Routa da Vinho blijkt een mooie weg te zijn en natuurlijk komen we langs diverse distilleerderijen en wijngaarden.

Het stadje Nazare staat er om bekend dat het de mooiste stranden van Portugal heeft en het moet gezegd, het ziet er zeer aanlokkelijk uit.

Jammer dat het nu net begint te regenen!

Maar de zon gaat weer uitbundig schijnen als mijn lieve broer ons via de telefoon laat weten dat zijn onderzoek van vorige week duidelijk heeft gemaakt dat hij vrij van kanker is.

En daar zit je dan op een terras als grote kerel te janken.

De weersverwachting blijft druilerig weer aangeven en dan is het verblijf op een strand niet erg aantrekkelijk, dus besluiten we om Dick v.d. Es te bellen voor het geplande bezoek aan Coimbrao.

Morgen dus naar zijn Portugese verblijf.

Nog even een paar plaatjes van Nazare, sommige huizen zijn prachtig, maar totaal vervallen.

Weer andere zijn prachtig met tegeltjes belegd. Soms oude stijl, soms modern.

Wat opvalt en zelfs een negatieve uitstraling geeft, zijn de talloze dames die bordjes omhoog houden met daarop het aanbieden van kamers. Het zijn er een stuk of 15, op 500 meter.

                  Maar mooie plaatjes levert zo'n mooi strand altijd wel op.