Onderweg 50

Coimbrao-Aveiro

De rit naar Aveiro kenmerkt zich door de niet aflatende stroom van wandelaars.

Honderden mensen wandelen, allemaal een fel geel hesje dragend, vlak langs de kant van de weg.

En aangezien sommigen erg vermoeid raken, zijn ze niet altijd even koersvast en dreigen op de rijbaan terecht te komen. Het is constant opletten. Wonderlijk ook is het schoeisel dat sommigen dragen. Laat is zeggen van bergschoenen tot slippers, jawel, sommigen lopen op van die huisslippers of met een stukje tussen de tenen.

Het schijnt een enorme grote tocht te zijn, vergelijkbaar met onze vierdaagse, want her en der staan grote tenten met militairen om de verzorging te organiseren.

In Aveiro komen we op een mooie camperplaats, waar ook de lokale bewoners hun personenauto's parkeren, want erg veel parkeer ruimte is er in het stadje niet, zo blijkt tijdens ons bezoekje.

De plek ligt vlak aan het water waar de rustieke bootjes langskomen met toeristen.

We gaan het dorp in, via een moderne brug die in een cirkel over het water is gebouwd en aan grote stalen draden hangt. Aveiro is een stadje met veel schoolgaande jongelui en het is dan ook niet verwonderlijk dat er, in een gigantische winkel promenade, een Mac Donalds is.

In het stadje herontdekken we het zgn. dubbel parkeren. Bijna overal staat een dubbele rij auto's, waardoor er vaak maar 1 rijbaan beschikbaar is.

De vreemdsoortig gevormde bootjes liggen hier zij aan zij om de toeristen te verleiden een tochtje met ze te maken. Het gekke aan deze bootjes is o.a. hun roer. Dit roer hangt 5 cm boven het water en pas na een tijdje ontdek ik dat ze sturen met de motor in de bun. Het nut van dit roer, ontgaat me dan ook ten ene male.

Terug bij de camper ontdekken we een ander fenomeen. Het pad langs het water, achter onze camper, wordt gebruikt als trimbaan. Dat wil zeggen dat dames en heren steeds wandelend, rennend of joggend onze camper wel 2 tot 10 keer passeren.

En wij zitten daar op onze stoeltjes, al crackers etend en bier/wijn drinkend, van te genieten.

In de beschrijving van de camperplaats staat, dat er enig verkeersoverlast kan zijn. Dit betekent in de praktijk, dat er constant verkeer over de weg boven ons raast. Nachts wordt het rustig met het verkeer, maar dit wordt weer ruimschoots 'goed' gemaakt door de lokale jeugd, die tot diep in de nacht, al of niet ruziënd terug komt en met hun auto's weer huiswaarts keert. Als ze dan vlak achter onze camper nog even halt houden en de discussie voortzetten, is het alsof ze naast je bed staan. Kortom, ik doe geen oog dicht.

Morgen richting Porto.