Onderweg 56

Portonovo

Noem het maar onderweg, want zo onderweg zijn we op dit moment niet echt of liever, echt niet. We staan als vastgenageld aan de rand van de Atlantische Oceaan en hebben daardoor ook een prachtig uitzicht.















Wat ik gisteren vergeten was te vermelden is het gekke stenen kapelletje aan de ingang van de camping. Het staat op 6 paddenstoelen en daardoor op ongeveer 1.50 meter hoogte. Ik wil morgen toch eens aan de sinorita van de camping vragen of we even in de kapel mogen kijken, die uit MDCX stamt. Ik moet toegeven, voor ons was dat ook even een puzzel, maar het is het getal 1610. Lang Leve Internet.

Maar ik dwaal af, het uitzicht!
Al een paar dagen komen, rond of tijdens opkomend water en dat is nu omstreeks 17.30 uur, een aantal knapen met hun surfboard naar het strand.

Kennelijk verwachten ze mooie golven, want vandaag zijn ze met z'n zevenen.
En ze worden beloond, want de wind trekt aan naar een ruime windkracht 6 en dat betekent grotere golven en dus feest voor deze doorzetters.

Het zijn maar kleine stukjes die ze kunnen surfen, maar voor die paar 'echte'golven liggen ze uren in het water. Bedenk daarbij dat de temperatuur van het water rond de 12 graden is en er geen strakgebuikte en gebruinde dames op het strand staan te juichen en je krijgt gelijk een hoop respect voor deze gasten.



Trouwens over respect gesproken, deze opnames zijn met een klein Samsung fototoestel, vanaf grote hoogte vanuit de camper, door Ali gemaakt.
Niet zo strakgebuikt, maar toch.....

En dan nog even over Anouk.... , wie voorspelde in deze blog ook alweer dat zij, Anouk, zich naar de finale zou zingen? "I rest my case".