Betrokken! Dat is het enige woord wat van toepassing is op het weer. Ondanks dat wordt de was gedaan, want het waait een halve storm, dus droogt het lekker. Tja.
Nu hebben we al een aantal weken verhalen over Pego gehoord, een klein dorpje 8 kilometer aan de andere kant van de AP7. Je hebt daar een Mercadona en een Aldi.
Het stadje stelt verder niet veel voor. Dat we daar nog nooit zijn geweest, komt omdat je de hele weg langs de CV-678 moet fietsen en dat vinden we beide verschrikkelijk. De Spanjaarden rijden met een ruime boog om je heen, maar de “overwinteraars” stuiven met hoge snelheid pal langs je, om het in je broek te doen.
Je rijdt dwars door de sinaasappelvelden en dat ruikt op dit moment heerlijk. Maar tegen de wind en steeds omhoog, vergalt de lol een beetje.
Via de navigatie komen we bij een niet meer bestaande Aldi aan. Dat begint al weer goed. In het dorp vraag ik een aardige Spaanse de weg. Op haar mobiel wijst ze met Google Maps mij de weg.
Nu is het zo dat onze “Nachbar” (buurman) aan Hoofd inkoop heeft gevraagd om een pakje “Markenbutter” mee te nemen. Bij het boterschap zoeken we naar Markenbutter, maar dat is niet te vinden. Ik struin inmiddels de winkel af om een Duitser te vinden. Normaal struikel je erover, nu is er geen Duitser te zien. Als ik het hulpje in de winkel vraag, zie ik zijn hoofd in een vraagteken schieten. Overleg en nog eens overleg. “Waar gebruikt hij het voor”, et cetera. Uiteindelijk kiezen we, uit de vele merken, voor een kuipje “echte” boter. Want zelfs met Google translate kom ik niet verder dan
Markenbutter
beste boter ; zeer goede boter
Terug op de camping tref ik hem bij een paar buren aan en vraag aan het gezelschap wat in Godesnaam, Markenbutter is. Nu komt de mevrouw uit Polen, maar ze tovert een pakje boter tevoorschijn. Nergens is het woord “Marken” te vinden.
Wat blijkt, na een hoop Babylonische verwarringen “Het maakt niet uit welk merk het is”.
Eén ding is zeker,
