Ja mensen, dit is zo’n dag waarvoor je de hele reis naar Spanje onderneemt. Het is nu warm, te warm en ik zoek dan ook, onder de uitgedraaide luifel met de memories van Gordon Heuckeroth, de schaduw op.
Gernod komt, met zijn volgende probleem. Hij heeft een stoelovertrek bij de Aldi gekocht en die moet er “even” opgezet worden. Maar zoiets past nooit, dus komt de schaar er aan te pas en Ali naait het zoompje erin. Het houdt je van de straat, zullen we maar zeggen. Ook moet de “Kühlschrank” (koelkast) aangezet worden want zijn “Streichwurst” (vrij vertaalt strijkworst) moet gekoeld. Bij dat laatste woord krijg ik heel vreemde associaties. Er ontstaat een, door mij opgezette, Babylonische spraakverwarring, door te zeggen dat onze Streichwurst juist niet koel mag worden. Als onze Berliner de dubbele betekenis in de gaten krijgt, slaat hij bijkans dubbel. De Germanismen vliegen, sowieso, hier door de wereld, doordat we de hele dag “Deutsch reden” (Duits kletsen).
Vanmiddag gaan we eten in het “Gartenrestaurant” in El Verger.
Een Duits restaurant met een typisch “bürgerliche Küche”, oftewel een keuken naar Duitse aard. Hoewel, aan de petjes te zien, heeft de kok zijn muts aan de wilgen gehangen. (Het is trouwens een cactus, waar die petjes aan hangen). Aansluitend doen we inkopen bij de Lidl, ook al een Duitse winkel. Als ik vanmiddag ook nog in een Promobil (Duits blad over campers) ga zitten lezen is de maat vol.
Vandaar dat ik nu verlang naar puur Nederlandse roddel en achterklap en het laatste boek van Gordon ter hand neem.
