Warm en winderig en dan doel ik op het weer. Als de zon er doorkomt is het warm, bijna broeierig. Steekt de wind op en verdwijnt, tegelijkertijd, de zon dat wordt het frisjes.
We maken een prachtige wandeling langs de zee.
De hoed moet stevig vastgemaakt, want de wind rukt soms vervaarlijk aan mijn hoofddeksel, maar gelukkig is het ding daar helemaal op toegerust. Er schijnen zelfs schippers, van een zekere verdrinkingsdood, gered te zijn omdat de hoed bleef drijven.
Na een anderhalve kilometer duiken we weer de bebouwde kom in. Het bord heeft de duiding Platja (strand) “de l’aigua morta”, wat in het Catalaans zoveel betekent als “strand van dood water”. Het illustrerende tekeningetje maakt het er niet vrolijker op.
Eigenlijk worden we allebeide een beetje verliefd op de doorkijkjes en schattige huisjes in het dorpje, waar we doorheen wandelen.
Maar hoe mooi de bloemetjes ook mogen bloeien, een aantal straatjes zijn compleet verlaten.
Ook zijn sommige tuintjes nodig aan een “beetje” onderhoud toe.
Ik bedenk me dan ook om één van de vele te koop staande huisjes te kopen…….., want om nu mijn tuinierster 2 tuinen te laten onderhouden……
