woensdag 14 maart 2018

Rio Mar 17

IMG_20180314_094114 (800x450)

Vandaag gaat het per bus naar Dénia. Dénia is één van de oudste dorpen aan de Costa Blanca. Al enkele eeuwen voor Christus was er sprake van een Griekse kolonie op de plek waar nu Dénia staat. Lange tijd heeft Dénia  een sluimerend bestaan gekend. Tegenwoordig is Dénia een populaire vakantiebestemming. De haven van Dénia heeft een drievoudige functie. Allereerst is hier de visafslag. De vers binnengebrachte vis wordt hier ‘s morgens aan de man gebracht.

IMG_20180314_124803 (800x450)

Deze mannen hebben kennelijk de buit binnen, want de netten worden op een grote haspel binnengehaald. De tweede functie is die van jachthaven. Dénia heeft één van de populairste jachthavens van de Costa Blanca.

IMG_20180314_124930 (800x450)IMG_20180314_125112 (450x800)

Ik denk trouwens dat de eigenaar van dit bootje de buit ook binnen heeft. Ongelooflijk wat een enorme zeilboot van, naar schatting, 40 meter lang. IMG_20180314_125352 (800x451)

Het bootje vaart onder de vlag van Saint Vincent. Deze eilandenstaat wordt ook wel de “Diamanten van de Antillen” genoemd, de drie ruiten symboliseren dit.

Ten derde is de haven van Dénia dé plek om per veerboot naar de Balearen te vertrekken. Wil je vanaf het vasteland naar Mallorca, Ibiza of Formentera varen dan is Dénia de vertrekhaven.

In Denia overleed trouwens in 1986, op 41 jarige leeftijd, de beroemde televisie presentator Willem Ruis.

IMG_20180314_121702 (800x450)IMG_20180314_121814 (450x800)

Eén van de vele bezienswaardigheden van Denia is de Moorse burcht uit de 12e eeuw.

IMG_20180314_113659 (450x800)IMG_20180314_113629 (800x450)

Natuurlijk moeten we ook nog even een kijkje nemen in de, hou je vast, “Iglesia de Nuestra Señora de la Asunción”. Dit is Catalaans en betekent zoveel als “Parochie van Onze-Lieve-Vrouw van de Aanname”. Bij de vertaling verdrink ik een beetje in het woord “Asunción”, wat een groot aantal synoniemen heeft.

Nog even iets over onze buschauffeur op de heenreis. Bij binnenkomst in de bus moet je een kaartje kopen. Onbekenden, of buitenlanders krijgen het kaartje uitgereikt, maar het kaartje van de locals verdwijnt “naar buiten”. Nonchalant gooit hij het verfrommelde propje, of door de nog openstaande deur, of het verdwijnt via het raam op de straat. Op z’n minst een wonderlijke actie.