Heerlijk rustig geslapen op ons “eigen” plekje. Geen racende auto’s, waarvan je het idee hebt dat ze dwars door de camper rijden. Of een balkende ezel, waarbij je denkt, dat de buurman een acute aanval van astma heeft gekregen.
Vandaag gaan we op de fiets naar de boulevard, omdat we aansluitend naar Albir gaan om inkopen te doen. We zitten aan ons eerste bakkie, als Riky met dochter Nicole ook langskomen.
Nu heb ik er best wel een tijdje overgedaan om achter de naam van Nicole te komen. Riky is een vertelster, waarbij de verhalen zijn doorspekt met humor en de Brabantse tongval helpt daar uitstekend bij. Zo spreken ze, als ze het over hun familie hebben, altijd over “ons”. “Ons Henk, Ons Pap en Ons Nicole.” Dit gaat in een rap tempo. Probeer nu maar eens voor jezelf, heel snel, onsnicol, waarbij de naam Nicole, wordt uitgesproken als Nickel, (dus onsnickel). Werkelijk, ik heb er weken over gedaan en pas na een hele tijd, durfde ik te vragen hoe ze werkelijk heet.
Als we een tijdje, met Nicole, zitten te kletsen valt mij de verbluffende humorvolle overeenkomst met Riky op. Kortom….. De Spaanse ober kijkt ook alleen maar naar haar, als hij de bestelling komt opnemen.
Er wordt stormachtige wind verwacht, dus gaat het op tijd naar Albir. Als eerste gaat het naar de Nederlandse winkel, waar veel Jumbo artikelen te koop zijn, maar dan twee keer zo duur.. We slaan de Lidl over en gaan rechtstreeks naar de Mercadona, maar daar is het assortiment niet hetzelfde als in Benicasim. Ik zal mezelf de komende dagen moeten behelpen met een “suikerbom” als muesli, jammer he..
Het is kwart voor zes en de “harde wind” heeft zich nog niet gemeld.
Morgenvroeg, om zeven uur, de eerste “qualifying” voor de Formule 1 van dit seizoen. Zin in.
