Gisteravond schiet mijn fotografe ineens naar buiten, mij in opperste verbazing achterlatend. Trots komt ze even later terug met deze twee opnames.
Het mag gezegd, het zijn werkelijk kunstzinnige plaatjes van het silhouet van Benidorm. Het spreekwoord “Avondrood brengt water in de sloot” doet een paar uurtjes later opgeld als de regen, gepaard met harde wind, met bakken naar beneden komt.
Vanmorgen is het weer helder en schijnt de zon alsof er niets aan de hand is. Tijdens ons kopje koffie op het terras van TorreLevante, komt vandaag weer de gehele wereld langs wandelen. Omdat de straffe wind, die ons vannacht ook een tijdje wakker heeft gehouden, frisjes is, is de kledij van de passanten nog meer divers dan het normaliter is. Soms vraag ik mij af of deze passanten ook zo vreemd naar ons kijken. Want alles ligt natuurlijk “in the eye of the beholder” zoals Shakespeare dat zo mooi uitdrukte, oftewel schoonheid, of niet, is een subjectief iets.
We hebben ze een tijdje moeten missen, maar ze zijn er weer. De uitgedoste dames en heren, die de “Bachelor party” luister bijzetten. Nu zit de luim er nog aardig in en wordt er voorzichtig geproefd van een Engels biertje of cocktail. Verder op de dag, ergo avond en nacht, ligt het spul ergens uitgeteld op het strand.
Want de gegevens van alle surfers worden verzameld door de leverancier. Deze gegevens worden in een zogenaamd “Big Data” bestand opgeslagen. Dit wordt dan weer aan de gemeente verkocht, die het op hun beurt weer kan gebruiken om te onderzoeken waar de internetgebruikers naar kijken.
Dus tijdens het zonnen kun je nu lekker op Facebook rondhangen, want daar weten ze toch al alles over je privézaken.
