Het is vandaag woensdag en dat betekent dat er een markt is. Dus voordat we naar de boulevard wandelen, slenteren we eerst over een gedeelte van de markt.
Het is altijd weer een feest om de belachelijke aanbiedingen te bekijken. Maar soms kom je ook “Marokkaanse” toestanden tegen. Als we halt houden bij een kledingstalletje om een andere kleur bodywarmer uit te zoeken, komt er al snel een jongeman op ons toegesneld. Ik gebruik die bodywarmer niet zozeer voor de warmte, maar meer voor de vele zakken die op die dingen zitten. Gezekerd met een rits, dus ook nog eens veilig. Want laten we “man en paard” noemen, ook hier kom je zakkenrollers tegen. De jongeman roept onophoudelijk “good price Sir”, hoe vaak ik ook vraag wat het geval moet kosten. Ik pas het ding aan en hij neemt een foto, “For my sister” voegt hij daaraan toe. Mijn geduld raakt op en een beetje “gremietig”: Vriend voor de laatste keer, “How much?”. “Price is not important” zegt de slungel. “Oke, have it your way” en ik loop met het ding weg. Hij grijpt mijn Hoofd-inkoop vast en dreigt haar te houden. Nu wil ik niet onmiddellijk zeggen dat ik zo met een koopje van mijn vrouw afkom, maar ik wens hem nog wel daarmee geluk. € 65,= durft de knaap voor het stukje stof te vragen en daarmee is het einde van de onderhandelingen bereikt. Wel loopt hij nog een stuk met me mee, steeds verder zakkend met de prijs tot wel € 15,= .“Have a nice day, my friend”.
De koffie bij TorreLevante is weer overheerlijk en eveneens de verhalen. De schaterlach van mijn eega geselt en terroriseert regelmatig het volledige terras. Onder bedreigingen van het ingooien van al mijn ruiten, word ik gedwongen over de inhoud van de verhalen er het zwijgen toe te doen. Hoe “simpel” het onderwerp soms ook mocht zijn.
Om 2 uur heb ik een afspraak met de kapper, maar dat loopt 20 minuten uit. Want de mevrouw, voor mij, moet haar permanent er nog uit geföhnd hebben en dat neemt extra tijd in beslag. Wel schrikt de dame in kwestie van de rekening, die ze voorgeschoteld krijgt, namelijk € 62,= Ze probeert er nog tien euro af te knabbelen, maar de kapper is onverbiddelijk.
Ik hoef maar € 11,= af te rekenen en ik zie er weer uit als een jonge god.
Op de terugweg genieten we nog even van het prachtige zonnespel op de bergen in het achterland van Benidorm, terwijl de markt wordt ontdaan van de achtergebleven rommel.
