Om 8 uur gaat de wekker, want het is vandaag een reisdag. Nu is het niet een verschrikkelijk eind, want binnen 58 kilometers zijn we in Benidorm. De buren, waar we de afgelopen weken mee zijn opgetrokken, zijn kennelijk iets vroeger opgestaan dan normaal, dus kunnen we een volledig afscheidsrondje maken. Zelfs Folkert, die normaal niet voor tienen zijn neus laat zien, zien we in een handdoekje al over de camping rennen. Als we bij zijn caravan aankomen, om afscheid te nemen, schreeuwt hij dat we even niet verder mogen komen want kennelijk staat hij nog in zijn onderbroek en interlockje.
Even over negenen rijden we Rio Mar af. Als ik een blik op het dashboard werp, zie ik dat het lampje van de accu blijft branden.
Dat zijn nooit goeie berichten, maar zolang de camper rijdt is er nog niet veel aan de hand.
Het blijft een beetje bewolkt, maar als we de laatste bult in Calpe over zijn zien we de contouren van Benidorm alweer verschijnen. De onmiskenbare hoge hotel gebouwen zijn al van verre te zien.
In Benidorm stuurt onze onvolprezen TomTom navigatie ons een weggetje door, waar niet meer te draaien valt, zo nauw is het daar. We kennen deze val, maar tuinen er weer met open ogen in en komen uit pal naast de plek waar zondags en woensdags de markt is.
De camping is werkelijk afgeladen vol. De campers staan tot aan de grote weg en dat hebben we nog nooit meegemaakt. We melden ons en Hoofd-plaatsbespreking onderhandelt over een mooie plek. Maar daar staan nog Spanjaarden en die mogen daar tot 5 uur vanmiddag staan. Aangezien het vandaag “Dia del Padre” oftewel Spaanse Vaderdag is, hebben die vandaag een extra vrije dag en daar wil je optimaal van profiteren.
Fietsen van de camper en op naar TorreLevante, ons vaste koffie adres.
Het waait hard en het is frisjes, maar het is alsof we niet weggeweest zijn. Een hele club bekenden zit er koffie te drinken. Riet, Ria en Pieter en natuurlijk Anny en Gerard. Die laatste blijkt zijn verjaardag te vieren, maar wij komen net te laat voor het gebak. Eigenlijk vind ik dat er wel even gezongen moet worden en na de “hiep, hiep, hiep, hoera (3x)” krijgen we vanaf de rest van het terras een hartelijk applaus.
Nu even iets opmerkelijks. Vorig jaar kocht ik een Airbox 2 plus bij Andy,
We krijgen daarbij een Orange sim card, maar zegt hij, ik activeer die volgend jaar wel voor jullie, dan heb je er meer aan.
In de middag drinken we nog een kopje thee bij Riky en maken een afspraak, dat ik morgenvroeg met haar naar de garage ga, voor een mondeling consult voor ons acculampje probleem.
Rond 5 uur vertrekken de Spanjaarden en om twintig over 5 staan we op onze plek.
