Het gezelschap op deze camping bestaat uit vooral Duitsers, Fransen en een aantal Engelsen. De Duitsers staan hier vanaf oktober tot en met april en vormen een hechte club, die hier al jaren bij elkaar komt. Dat heeft tot gevolg dat er een grote zucht naar afleiding bestaat. Zo gebeurt het dan ook, op het moment dat er “nieuwelingen” aankomen, er zich een oploop voordoet. Het gaat zelfs zover dat, iedere keer ik de motor start, een aantal uit hun caravan of camper komt om te kijken wat er aan de hand is. Als ik een rondje maak, om bij onze uiteindelijke plek te komen, staan ze groepsgewijs aan de kant van het toch al smalle weggetje en roepen dat alles vol is.
Tjonge, wat is het toch lekker weer, zo in het zonnetje en vanmiddag maken we dan ook een wandeling over het strand.
Er doet zich iets vreemds voor, want overal liggen perfect ronde balletjes die door de zee zijn aangevoerd. De door stro gevormde balletjes rollen in de aankomende golven het strand op en verspreiden zich dan, na te zijn gedroogd, verder over het strand.
Langs de zee staan diverse hengels rechtop in het zand en even later ontdekken wij dat het snoer strak in de zee ligt. Kennelijk is dit een manier van vissen.
Hoewel de waakzaamheid nogal te wensen overlaat. Deze visserman ligt met zijn rug naar de wind en dus ook naar zijn hengels. Vermoedelijk boeit het hem niet echt of hij beet heeft of niet.
Kijk, dan kun je het jezelf maar beter naar de zin maken. Moeders en een hapje en een drankje mee, wordt het toch nog gezellig.
Wij spoeden ons ook snel huiswaarts, na dit uitmuntende voorbeeld.
