Ja inderdaad, die Hastings, als in de slag bij Hastings. Dan nu de 1000 gratis luchtbedvullingen vraag: Wanneer was de slag bij Hastings? Ik hoor de hersenen kraken en om heel eerlijk te zijn moest ik het ook weer opzoeken. 14 oktober 1066. De achtergrond van de slag was in januari 1066 de dood van de kinderloze koning Eduard de Belijder. Hierop volgde een opvolgingsstrijd tussen een flink aantal verschillende vorsten, die de Engelse kroon ieder voor zich opeisten.
Maar genoeg daarover. Gisteravond probeert een mede camping bewoner de zaak in de hens te zetten.
Tenminste, zo lijkt het als hij zijn barbecue ( ja, zo hoor je dat te schrijven mensen) probeert aan te steken. Het doet mij onmiddellijk denken aan een paar jaar terug, toen onze zoon met een meegebracht weggooi exemplaar bij ons op de Duitse camping hetzelfde probeerde. De plaatselijke brandweer was toen ook in alle staten van paraatheid.
Ik weet niet waar wij het aan verdienen, maar het weer zit enorm mee, één dagje regen, maar vandaag is er weer eentje om door een ringetje te halen. Om 10 uur dienen we het complex te verlaten, maar daar wachten we niet op, want om half tien laten we de handrem los en knallen we richting Hastings.
Hastings is zo’n typisch havenstadje, met een lange boulevard met veel, heel veel, stalletjes. Je herkent het onmiddellijk als je er doorheen rijdt. De camping is er een uit de categorie “regeltjes”. Denk niet dat dit wel meevalt. Ik ken een verhaal van iemand die een Internet adres op zijn gehuurde camper had staan en die werd van de camping verwijderd. Want je mag geen reclame uitingen op je voertuig hebben. Maar uiterst vriendelijk zijn de medewerkers, stuk voor stuk. Zo haalt de onderhoud medewerkster, apart voor ons, een wandelkaart.
Daar maken we onmiddellijk gebruik van en spotten dit soort uitkijkjes. Ik ga nu een aantal foto's plaatsen van alleen de wandeling van de camping naar het stadje.
Wijds en hoog boven de zee wandelen we richting Hastings. Dan moet ik kiezen tussen 1066 trappen naar beneden of de lift.
Ik kies voor de lift. Al blijf ik stevig tegen de achterwand aanzitten en dan nog draait mijn maag. Maar dan heb ik wel even in de East Hill Cliff Railway lift gezeten. Het is de steilste kabelbaan van Europa.
Beneden belanden we in een soort van “Fotografen Eldorado”, want het ene plaatje is nog mooier dan de ander. Maar de stad lonkt, dus wandelen we verder over de drukke boulevard. Ondertussen zie ik mensen de ouderwetse Fish and Chips eten uit vetvrij papier, waar vroeger een oude krant dienst deed. Bij het zoveelste eettentje bestel ik ook een portie, maar ik krijg het in een heel beschaafd piepschuim bakje. Vooruitgang is niet altijd een verbetering.
Op de terugweg omhoog krijgen we nogmaals een prachtig uitzicht op de stad Hastings. Natuurlijk gemaakt door de huisfotografe, want ik waag me niet daar waar de afgrond dreigt.
