Fes - Chefchaouen
Een reisdag die een avontuur op zich wordt. Om half 10 vertrekken we van de camping als 1 van de laatste equipe's om de westelijke route te nemen.
Een groot deel van de club kiest voor de oostelijke route, die hun via het beruchte Rif gebied zal leiden.
Even over het Rif gebied. Dit gebied staat bekend om de export van verdovende middelen, die onderweg ook worden aangeboden om mee te nemen in de camper. Ook is het voorgekomen dat er pakketjes onder een camper werden gebonden om dit, bij aankomst in Spanje er weer onderweg te halen, als de scan in Marokko niets had opgeleverd. Want ja, in Marokko moeten we met de camper onder een scan apparaat door om naar verboden invoer zoeken. In Spanje werken ze met drugshonden.
Na een aantal kilometers door Fes te hebben gereden vindt Ali, ja mijn Ali, dat we op de verkeerde weg zitten en keren we om, om vervolgens via een andere route Fes te kunnen verlaten. Na een uur rijden komen we dwars door Fes en wijzen de bordjes ons naar de Medina, ja sterker we komen IN de Medina terecht. Gelukkig hebben we gister weinig van Fes gezien, maar hierdoor halen we dat ruimschoots in.
We rijden de stad uit en komen op een weggetje, dat die naam nauwelijks mag dragen. Bij onze keerpoging, op dit smalle weggetje, worden we aangehouden door de politie op motoren. De nauwelijks Frans sprekende agent is ons goed gezind en tekent in zijn notitie boekje de route voor Ali uit.
Wat hem drijft is onduidelijk, maar opeens wenkt hij ons, om hem te volgen.
Zijn collega, heeft een totaal ander idee over deze hulp actie en er onstaat tussen de heren een discussie.
Uiteindelijk mogen we volgen en rijden we onder politie escorte door Fes.
Een heel slechte weg wordt ons deel, zo slecht dat er vaak wegomleggingen nodig zijn om de afgebrokkelde wegdelen weer te kunnen repareren. En in die gevallen moeten we de weg delen met iedereen, ook de dieren transporten.
De omgeving is fantastisch en Ali geniet van het prachtige uitzicht.
Voor de chauffeurs wordt het een zware tocht omdat de weg vol zit met gaten, die het gevolg zijn van bevriezing en vervolgens door de vele vrachtwagen verder stuk wordt gereden.
Chefchaouen is een prachtig mooi stadje en wordt de blauwe stad genoemd.
Dit laatste is omdat de huizen in wit en fel blauw zijn geschilderd. Het eerste is tegen de zon en het 2e tegen de Moskito's.
Chefchaouen is de hoofdstad van het Rif gebied.
Op het moment dat we met de camper aankomen op onze laatste overnachting plaats in Marokko worden we al aangesproken door 2 jonge knapen "of we misschien iets willen gebruiken". Ik kan hun duidelijk maken dat onze eigen voorraad nog niet op is!
Nog even terugkomen op de verschillende routes, de oostelijken hebben een verschrikkelijke tocht gehad. Niet alleen is de weg erbarmelijk, maar ze worden ook nog eens gehinderd door de mist die boven in de bergen heerst.
Morgen een bezoekje brengen aan Chefchaouen
Een reisdag die een avontuur op zich wordt. Om half 10 vertrekken we van de camping als 1 van de laatste equipe's om de westelijke route te nemen.
Een groot deel van de club kiest voor de oostelijke route, die hun via het beruchte Rif gebied zal leiden.
Even over het Rif gebied. Dit gebied staat bekend om de export van verdovende middelen, die onderweg ook worden aangeboden om mee te nemen in de camper. Ook is het voorgekomen dat er pakketjes onder een camper werden gebonden om dit, bij aankomst in Spanje er weer onderweg te halen, als de scan in Marokko niets had opgeleverd. Want ja, in Marokko moeten we met de camper onder een scan apparaat door om naar verboden invoer zoeken. In Spanje werken ze met drugshonden.
Na een aantal kilometers door Fes te hebben gereden vindt Ali, ja mijn Ali, dat we op de verkeerde weg zitten en keren we om, om vervolgens via een andere route Fes te kunnen verlaten. Na een uur rijden komen we dwars door Fes en wijzen de bordjes ons naar de Medina, ja sterker we komen IN de Medina terecht. Gelukkig hebben we gister weinig van Fes gezien, maar hierdoor halen we dat ruimschoots in.
We rijden de stad uit en komen op een weggetje, dat die naam nauwelijks mag dragen. Bij onze keerpoging, op dit smalle weggetje, worden we aangehouden door de politie op motoren. De nauwelijks Frans sprekende agent is ons goed gezind en tekent in zijn notitie boekje de route voor Ali uit.
Wat hem drijft is onduidelijk, maar opeens wenkt hij ons, om hem te volgen.
Zijn collega, heeft een totaal ander idee over deze hulp actie en er onstaat tussen de heren een discussie.
Uiteindelijk mogen we volgen en rijden we onder politie escorte door Fes.
Een heel slechte weg wordt ons deel, zo slecht dat er vaak wegomleggingen nodig zijn om de afgebrokkelde wegdelen weer te kunnen repareren. En in die gevallen moeten we de weg delen met iedereen, ook de dieren transporten.
De omgeving is fantastisch en Ali geniet van het prachtige uitzicht.
Voor de chauffeurs wordt het een zware tocht omdat de weg vol zit met gaten, die het gevolg zijn van bevriezing en vervolgens door de vele vrachtwagen verder stuk wordt gereden.
Chefchaouen is een prachtig mooi stadje en wordt de blauwe stad genoemd.
Dit laatste is omdat de huizen in wit en fel blauw zijn geschilderd. Het eerste is tegen de zon en het 2e tegen de Moskito's.
Op het moment dat we met de camper aankomen op onze laatste overnachting plaats in Marokko worden we al aangesproken door 2 jonge knapen "of we misschien iets willen gebruiken". Ik kan hun duidelijk maken dat onze eigen voorraad nog niet op is!
Nog even terugkomen op de verschillende routes, de oostelijken hebben een verschrikkelijke tocht gehad. Niet alleen is de weg erbarmelijk, maar ze worden ook nog eens gehinderd door de mist die boven in de bergen heerst.
Morgen een bezoekje brengen aan Chefchaouen
