Mohamedia-El Jadida
Zoals gezegd een reisdag van 132 km, dus dat wordt rustig aan doen vandaag.
Een aantal mensen willen graag naar de Marjane om nog wat inkopen de doen.
Omdat wij met een TomTom rijden komen er al gauw een aantal equipe's zich aanmelden met ons mee te rijden. Een aantal heeft geen Tom-Tom en vinden het prettig achter iemand aan te rijden. Hoewel het verboden is met meer dan 3 campers achterelkaar te rijden ontstaat er een sliert van 5 campers richting de Marjane.
Even over de "Marjane". Dit zijn gigantische supermarkten met daaraan gekoppeld zeer westerse winkels voor make up, kappers, telefoon winkels en b.v. TV shops, die voor het grootste gedeelte gericht zijn op de buitenlander en welgestelde Marrokanen. Ondanks het alcohol verbod voor moslims is hier wel te koop. De Marokkanen verlaten dan wel de winkel via een speciale uitgang.
Werkelijk alles is er te koop, maar de prijzen zijn hoger dan in de normale winkels in Marokko.
Onderweg naar El Jadida komen we plotseling hoge vrachtwagens tegen, die ook nog eens op hun dak koeien vervoeren. De eerste keer dat je dat ziet geloof je je eigen ogen niet, maar bij de tweede is de verbazing gezakt en vraag je jezelf af hoe zoiets bij de viaducten gaat. Of het moet zo zijn dat de koeien geleerd is dan even te bukken. Iemand kan ons later vertellen, dat de dieren met de nek aan de vrachtwagen zijn gebonden, dus niet rechtop kunnen staan. Dat verklaart waarom we zo weinig koeienkoppen op de weg zien liggen.
De camping is primitief en wij prijzen ons gelukkig, dat we alle sanitaire faciliteiten aan boord hebben en daardoor niet van het plaatselijke sanitair afhankelijk zijn. Het ruikt bij de wc en douches zeer vreemd en nadat ik wat onderzoek heb verricht stuit ik op het volgende.
Een plaatselijk visser heeft zijn handel in het toilet schoongemaakt en is nu de camping over om het aan de man te brengen. Dat de plee ontiegelijk stinkt, kan hij niet mee zitten.
Marokko dag 12
Nou, dat even is weer en hele belevenis geworden.
In het begin lopen we met z'n viertjes, maar er ontstaat een soort "zwaan kleef aan" en voor we in het stadje zijn lopen we met z'n achten.
Plotseling ontstaat er een enorme hoosbui en schieten we een, voor de helft met golfplaten, overdekte vismarkt in.
Even verderop staat een kraampje waar enorme bulten gebakken vis op borden wordt geschept. Voor 30 Dirham krijg je een bord vol met allerlei soorten vis. Op een gegeven moment hoor ik iemand zeggen:
"gadverdamme, die vent zit daar met zijn handen te eten".
Een kwartier later zit hij zelf aan een bord vol vis, met zijn handen te eten.
Ook heeft het stadje een Portugees kwartier. Een ommuurd gedeelte, van waaruit de verdediging van het stadje toentertijd werd georganiseerd.
Voor dat Portugees garnizoen was veel water nodig en daarom werd een aparte watertoren gebouwd die sinds 1500 nog steeds bestaat.
Even later wordt ons duidelijk gemaakt dat we de watertoren ook van binnen kunnen bekijken. Door een prachtig kereltje worden we ongevraagd getrakteerd op een soort van rondleiding.
Deze ondergrondse wateropslag wordt pas rond 1939 ontdekt als een winkelier zijn winkeltje iets wil uitbreiden en een muur weghakt.
Morgen een reisdag van 150 km naar Safi
Zoals gezegd een reisdag van 132 km, dus dat wordt rustig aan doen vandaag.
Een aantal mensen willen graag naar de Marjane om nog wat inkopen de doen.
Omdat wij met een TomTom rijden komen er al gauw een aantal equipe's zich aanmelden met ons mee te rijden. Een aantal heeft geen Tom-Tom en vinden het prettig achter iemand aan te rijden. Hoewel het verboden is met meer dan 3 campers achterelkaar te rijden ontstaat er een sliert van 5 campers richting de Marjane.
Even over de "Marjane". Dit zijn gigantische supermarkten met daaraan gekoppeld zeer westerse winkels voor make up, kappers, telefoon winkels en b.v. TV shops, die voor het grootste gedeelte gericht zijn op de buitenlander en welgestelde Marrokanen. Ondanks het alcohol verbod voor moslims is hier wel te koop. De Marokkanen verlaten dan wel de winkel via een speciale uitgang.
Werkelijk alles is er te koop, maar de prijzen zijn hoger dan in de normale winkels in Marokko.
Onderweg naar El Jadida komen we plotseling hoge vrachtwagens tegen, die ook nog eens op hun dak koeien vervoeren. De eerste keer dat je dat ziet geloof je je eigen ogen niet, maar bij de tweede is de verbazing gezakt en vraag je jezelf af hoe zoiets bij de viaducten gaat. Of het moet zo zijn dat de koeien geleerd is dan even te bukken. Iemand kan ons later vertellen, dat de dieren met de nek aan de vrachtwagen zijn gebonden, dus niet rechtop kunnen staan. Dat verklaart waarom we zo weinig koeienkoppen op de weg zien liggen.
De camping is primitief en wij prijzen ons gelukkig, dat we alle sanitaire faciliteiten aan boord hebben en daardoor niet van het plaatselijke sanitair afhankelijk zijn. Het ruikt bij de wc en douches zeer vreemd en nadat ik wat onderzoek heb verricht stuit ik op het volgende.
Marokko dag 12
s'middags even met de buren naar het dorpje.
Nou, dat even is weer en hele belevenis geworden.
In het begin lopen we met z'n viertjes, maar er ontstaat een soort "zwaan kleef aan" en voor we in het stadje zijn lopen we met z'n achten.
Plotseling ontstaat er een enorme hoosbui en schieten we een, voor de helft met golfplaten, overdekte vismarkt in.
"gadverdamme, die vent zit daar met zijn handen te eten".
Een kwartier later zit hij zelf aan een bord vol vis, met zijn handen te eten.
Ik heb voor de liefhebber de viskoppen even bij elkaar gezet, wie ze herkend mag het zeggen.
Ook heeft het stadje een Portugees kwartier. Een ommuurd gedeelte, van waaruit de verdediging van het stadje toentertijd werd georganiseerd.
Voor dat Portugees garnizoen was veel water nodig en daarom werd een aparte watertoren gebouwd die sinds 1500 nog steeds bestaat.
Even later wordt ons duidelijk gemaakt dat we de watertoren ook van binnen kunnen bekijken. Door een prachtig kereltje worden we ongevraagd getrakteerd op een soort van rondleiding.
Morgen een reisdag van 150 km naar Safi
