Sahara - Sagora
's Morgens wordt er van ons verwacht dat we om 6 uur paraat staan voor de zonsopkomst. Als ik om 5.45 uur buiten klaar zit, slaapt het complete stel nog en kan ik genieten van de rustig etende dromedarissen.
De stilte is oorverdovend, totdat de mensen wakker worden.
Het volgende concert ontstaat: ergens wordt een luide scheet gelaten, iemand laat een boer, achter mij, in een tent ligt iemand te rochelen en achter het duin gaat iemand z'n telefoon als wekker af.
Op de terugweg laat Iaich zich weer van zijn beste kant zien. Op een, voor ons onbepaalde, plek stopt hij en vertelt dat hier veel fossielen te vinden zijn.
Hij loopt zelf even rond, bukt en grijpt een aantal fossielen van de grond.
"German hier", en overhandigt mij 2 stenen met fossiel afdrukken.
Later laat ik in de auto trots mijn fossielen zien aan mijn mede passagiers.
10 minuten later stopt Iaich, stapt de auto uit, graait wat van de grond en overhandigt de andere 3 passagiers ook een fossiel.
Een tijdje later stopt hij weer, stapt weer uit, grijpt in wat plantjes en komt terug en zegt "Rucola, You can eat" in zijn prachtig gebroken engels.
Ik probeer het en het smaakt 10x sterker dan onze Rucola.
Het zou prima voor de soep geschikt zijn en bij navraag gebruiken de Touarac dat daar ook voor. Hier eten de dromedarissen het ook.
Een geweldige ervaring, deze trip door de Sahara en ik begin steeds meer van dit land te houden.
's Middags nog een bezoek gebracht aan de plaatselijke markt. Alles is er te koop; onze oude drieweg stekker, afstandbediening van 3 jaar terug.
Prachtig... ook worden er weer de nodige cadeau's gekocht. We mogen wel een kar achter de camper spannen, of nog goedkoper, een ezeltje aanschaffen.
Morgen van Zagora naar Skoura een rit terug van 205 km.
Terwijl ik dit binnen, omdat buiten het zand mijn notebook dreigt binnen te dringen, zit te tikken is het 28 graden buiten en 30 graden in de camper.
Het zeer fijne (stuif)zand komt overal en als ik een sinaasappel eet knarst het zand tussen mijn tanden.
Ik hou van dit land, maar om het nu te gaan eten, gaat me wat te ver.
Voor Bralte en anderen die een trip, waar ook in Marokko willen organiseren.
Iaich Elboudani
tel. +212 663 842 380
Email iaichelboudani@hotmail.com
www.saharaemotions.com
's Morgens wordt er van ons verwacht dat we om 6 uur paraat staan voor de zonsopkomst. Als ik om 5.45 uur buiten klaar zit, slaapt het complete stel nog en kan ik genieten van de rustig etende dromedarissen.
De stilte is oorverdovend, totdat de mensen wakker worden.
Het volgende concert ontstaat: ergens wordt een luide scheet gelaten, iemand laat een boer, achter mij, in een tent ligt iemand te rochelen en achter het duin gaat iemand z'n telefoon als wekker af.
Op de terugweg laat Iaich zich weer van zijn beste kant zien. Op een, voor ons onbepaalde, plek stopt hij en vertelt dat hier veel fossielen te vinden zijn.
Hij loopt zelf even rond, bukt en grijpt een aantal fossielen van de grond.
"German hier", en overhandigt mij 2 stenen met fossiel afdrukken.
Later laat ik in de auto trots mijn fossielen zien aan mijn mede passagiers.
10 minuten later stopt Iaich, stapt de auto uit, graait wat van de grond en overhandigt de andere 3 passagiers ook een fossiel.
Een tijdje later stopt hij weer, stapt weer uit, grijpt in wat plantjes en komt terug en zegt "Rucola, You can eat" in zijn prachtig gebroken engels.
Ik probeer het en het smaakt 10x sterker dan onze Rucola.
Het zou prima voor de soep geschikt zijn en bij navraag gebruiken de Touarac dat daar ook voor. Hier eten de dromedarissen het ook.
Een geweldige ervaring, deze trip door de Sahara en ik begin steeds meer van dit land te houden.
's Middags nog een bezoek gebracht aan de plaatselijke markt. Alles is er te koop; onze oude drieweg stekker, afstandbediening van 3 jaar terug.
Prachtig... ook worden er weer de nodige cadeau's gekocht. We mogen wel een kar achter de camper spannen, of nog goedkoper, een ezeltje aanschaffen.
Morgen van Zagora naar Skoura een rit terug van 205 km.
Terwijl ik dit binnen, omdat buiten het zand mijn notebook dreigt binnen te dringen, zit te tikken is het 28 graden buiten en 30 graden in de camper.
Het zeer fijne (stuif)zand komt overal en als ik een sinaasappel eet knarst het zand tussen mijn tanden.
Ik hou van dit land, maar om het nu te gaan eten, gaat me wat te ver.
Voor Bralte en anderen die een trip, waar ook in Marokko willen organiseren.
Iaich Elboudani
tel. +212 663 842 380
Email iaichelboudani@hotmail.com
www.saharaemotions.com
