woensdag 20 maart 2013

Marokko dag 27

Skoura

Vandaag door een oase wandelen en diverse zaken bekijken. Nu vergeten ze ons te vertellen, dat de oase een oppervlakte heeft van 30 bij 30 km en onze gids zich een beetje gaat uitsloven. Geloof het of niet, hij laat ons 10 km sjouwen en weet op het laatst niets meer te vertellen en begint ons nu ook een vlinder aan te wijzen. Dit allemaal met 25 graden en een brandende zon en opgedroogde modder paadjes, vaak niet breder dan een stoeptegel. 4 uur hebben we ons kunnen vermaken met diverse boomsoorten, vijgen, perziken, olijven etc.
Hier staan we in een droge rivier met de Hoge Atlas, met sneeuw, op de achtergrond.

Na een wandeling, met nog een bezoek aan een pottenbakker, van ruim 4 uur komen we aan bij een soort van restaurantje. Hier krijgen we een kopje thee en worden we getrakteerd op een bladerdeeg wafel die in olie is gefrituurd. De taxi staat al klaar om de allerergste vermoeide mensen rechtstreeks weg te brengen naar de camping, want dat is nog 3 kwartier lopen.

Onderweg worden we door de gids naar een Kasba geleid, waar een zeer uitgebreide uitleg volgt. Voor de meesten wordt dit teveel en haken af, om direct de terugweg naar de camping te aanvaarden.
De echte doorzetters krijgen een zeer interessante uitleg over de bouw en traditie van een Kasba.
Nog even in het kort; een Kasba is een ommuurde woning, meestal van een rijke bezitter. Vaak gaan de wat minder bedeelden in of in de buurt van een Kasba wonen om daarvan bescherming te ontvangen.
De doorzetters worden ontvangen op weelderige kussens en getrakteerd op pinda's en thee.

Ali kan het niet laten om toch nog een mevrouw te fotograferen .

Dan nog wat informatie over het begraven van mensen.

 Op deze foto staat het graf van een vrouw, wat je kunt zien aan de twee stenen  bij het hoofdeneind. Mannen daarentegen krijgen maar 1 steen aan het hoofdeneind. 
Het waarom is me nog niet helemaal duidelijk.