Midelt - Fes
Een reisdag vandaag, door een landschap waarin je jezelf zo in Zwitserland kan wanen omdat de velden weer groen zijn en de huisjes wit en de daken weer met rode dakpannen zijn belegd.
Dat het mooi weer is kan ik niet zeggen, de regen valt gestaag en de temperatuur daalt naar een 6 graden. De Barriere de Neige (opstakel bij sneeuw) is nog niet een lange tijd open.
Want langs de weg vinden we nog steeds sneeuw. Want we zitten hier op 2600 meter in de Midden Atlas welke een soort trechter vormt met de Hoge Atlas.
Wat je ook nog steeds langs de weg vindt zijn groepjes vrouwen, die geen spier vertrekken, hoe dicht je ook langs hun rijdt.
Als 1 van de dames ook maar 1 zijstap maakt, raak ik ze met de spiegel. Normaal wijk ik uit naar de andere weghelft, maar soms is daar geen ruimte voor door tegenliggers.
Deze dames komen uit een soort samenleving van Berbers die in, voor ons onbarmelijke omstandigheden leven. Deze met plastic overtrokken tentjes zijn hun onderkomen en lopend moeten ze zich verplaatsen om hun inkopen in het volgende dorp te doen.
Onderweg komen we door een groot Ceder bos, waar we in het midden ineens Berber apen in het wild ontdekken. Toevallig zagen we een paar dagen geleden een docu , van de EO, met daarin de reden van vluchten van deze apen naar de bewoonde wereld. Het blijkt dat de ontbossing, door het oprukken van de Sahara, steeds sneller gaat en deze apen hun toevlucht meer noordelijker gaan zoeken.
Gelukkig heb ik, voor we naar Marokko vertrokken, mijn Arabisch een beetje bijgewerkt, anders zouden we bepaalde borden niet begrijpen.
Vlak voor Fes komen we achter een bus te rijden die een lekke band heeft. In Nederland zou de chauffeur stoppen, hier rijdt hij door, vol met passagiers.
Morgenvroeg een bezoek, met gids, aan Fes. Het schijnt de mooiste stad van Marokko te zijn. We gaan het allemaal beleven.
Een reisdag vandaag, door een landschap waarin je jezelf zo in Zwitserland kan wanen omdat de velden weer groen zijn en de huisjes wit en de daken weer met rode dakpannen zijn belegd.
Dat het mooi weer is kan ik niet zeggen, de regen valt gestaag en de temperatuur daalt naar een 6 graden. De Barriere de Neige (opstakel bij sneeuw) is nog niet een lange tijd open.
Wat je ook nog steeds langs de weg vindt zijn groepjes vrouwen, die geen spier vertrekken, hoe dicht je ook langs hun rijdt.
Onderweg komen we door een groot Ceder bos, waar we in het midden ineens Berber apen in het wild ontdekken. Toevallig zagen we een paar dagen geleden een docu , van de EO, met daarin de reden van vluchten van deze apen naar de bewoonde wereld. Het blijkt dat de ontbossing, door het oprukken van de Sahara, steeds sneller gaat en deze apen hun toevlucht meer noordelijker gaan zoeken.
Vlak voor Fes komen we achter een bus te rijden die een lekke band heeft. In Nederland zou de chauffeur stoppen, hier rijdt hij door, vol met passagiers.
Morgenvroeg een bezoek, met gids, aan Fes. Het schijnt de mooiste stad van Marokko te zijn. We gaan het allemaal beleven.
