Middelt (Zeida)
Vandaag een uitstapje naar een kloof in de Hoge Atlas, waar we een wandeling gaan maken. Nu kunnen we kiezen tussen een 2 uurs wandeling en een 1 uurs wandeling.
Ik kies voor de 1 uurs wandeling door de kloof.
Een herder gaat groep 2 uur de weg wijzen en dat zullen ze weten ook.
Wij worden door een jongeman uit het naburige dorp door de kloof geleid.
Hij vertelt ons dat de bedoeïenen in de spleten voedsel en goederen verstoppen en dan verder trekken, om later als ze terug komen die goederen weer te gebruiken.
Indrukwekkend is het in ieder geval om door deze kloof te kunnen wandelen.
Na de wandeling worden we in zijn huis ontvangen en krijgen een lunch geserveerd die bestaat uit brood, een salade, daarna balletjes gehakt in een saus en een sinaasappel.
Een Engelsman, die ook op de camping met zijn camper staat, is ook uitgenodigd mee te gaan met de trip.
Tot onze verbijstering krijgt hij een bord vol, en ik bedoel dan een bord met een enorme kop erop, met vegetarisch eten. Van dat bord kunnen 5 man ruim eten. "Onze" 3 vegetariërs zitten een beetje sip te kijken. Even later blijkt er maar 1 vegetariër opgegeven te zijn en dat is de Engelsman, die heerlijk zit te smikkelen van zijn overvolle bord.
De camping eigenaar Joesoef, die zichzelf als een weldoener ziet, meldt zich en heeft de moed ons te vertellen dat de vegetariërs maar eens moeten leren vlees te eten. Mij jaagt die kloo.....ak in ieder geval op de kast.
Op het programma staat ook een bezoek aan het schooltje in het dorp, waar werkelijke armoede heerst.
Ze staan al helemaal op ons te wachten, sterker, de kinderen ervaren deze dag als feestdag. (Jour de Fete)
Tijdens de voorlichting in Nederland is ons gevraagd enkele zaken mee te brengen voor de kinderen in deze school.
Op mijn vraag, is beloofd dat we dat niet "zelf" de zaken hoeven te overhandigen, maar dat het centraal gaat.
Onze "weldoener", Joesoef, neemt echter de hele zaak over en ik kan het allemaal niet meer aanzien en vlucht het schooltje uit en het dorp in.
Daar word ik overlopen door een familie en mijn hart breekt, bij het zien van zoveel armoede die ik niet kan oplossen.
Op de camping terug krijgen we nog een prachtig uitzicht op de Hoge Atlas waar de naderende neerslag goed te volgen is.
Morgen een een reisdag, van 185 km, naar Fes, volgens de geleerden, de mooiste plek in Marokko.
Vandaag een uitstapje naar een kloof in de Hoge Atlas, waar we een wandeling gaan maken. Nu kunnen we kiezen tussen een 2 uurs wandeling en een 1 uurs wandeling.
Ik kies voor de 1 uurs wandeling door de kloof.
Wij worden door een jongeman uit het naburige dorp door de kloof geleid.
Na de wandeling worden we in zijn huis ontvangen en krijgen een lunch geserveerd die bestaat uit brood, een salade, daarna balletjes gehakt in een saus en een sinaasappel.
Een Engelsman, die ook op de camping met zijn camper staat, is ook uitgenodigd mee te gaan met de trip.
Tot onze verbijstering krijgt hij een bord vol, en ik bedoel dan een bord met een enorme kop erop, met vegetarisch eten. Van dat bord kunnen 5 man ruim eten. "Onze" 3 vegetariërs zitten een beetje sip te kijken. Even later blijkt er maar 1 vegetariër opgegeven te zijn en dat is de Engelsman, die heerlijk zit te smikkelen van zijn overvolle bord.
De camping eigenaar Joesoef, die zichzelf als een weldoener ziet, meldt zich en heeft de moed ons te vertellen dat de vegetariërs maar eens moeten leren vlees te eten. Mij jaagt die kloo.....ak in ieder geval op de kast.
Op het programma staat ook een bezoek aan het schooltje in het dorp, waar werkelijke armoede heerst.
Tijdens de voorlichting in Nederland is ons gevraagd enkele zaken mee te brengen voor de kinderen in deze school.
Op mijn vraag, is beloofd dat we dat niet "zelf" de zaken hoeven te overhandigen, maar dat het centraal gaat.
Onze "weldoener", Joesoef, neemt echter de hele zaak over en ik kan het allemaal niet meer aanzien en vlucht het schooltje uit en het dorp in.
Daar word ik overlopen door een familie en mijn hart breekt, bij het zien van zoveel armoede die ik niet kan oplossen.
Op de camping terug krijgen we nog een prachtig uitzicht op de Hoge Atlas waar de naderende neerslag goed te volgen is.
Morgen een een reisdag, van 185 km, naar Fes, volgens de geleerden, de mooiste plek in Marokko.
