Marrakech
We gaan het binnenland in richting Marrakech, een van de 4 koning steden.
Ruim 160 km via een steeds veranderend landschap. Je merkt dat het landinwaarts steeds meer dor wordt en je vraagt je af waar de schapen van moeten leven.
Ik weet niet of het typisch Marokko is, maar rijdend door een dor landschap op een 4 baans weg, waar dan plotseling een bergketen op duikt geeft mij het gevoel door een of andere Amerikaanse staat te rijden.
Maar als dan even later, midden in het het land, een kasba opduikt is dat weer helemaal Marokko waar ik ben en ik begin van dit land te houden.
Hoewel een aantal mensen van de groep al in aanraking is geweest met de politie, ervaar ik de vriendelijkheid van de mensen in Marokko als een warme douche. Hoewel ik al wel een aantal keer de onvriendelijkheid van Marokanen onderling heb ervaren. Nu is dat wel steeds in een Marjane geweest en daar zijn de verhoudingen toch een beetje zoek.
In de Marjane komen alleen buitenlanders en de meer vermogende Marokkanen, die laatsten beschouwen kennelijk personeel als iets minderwaardig.
Ik moet nog even een stereotype beeld van dit soort reizen bevestigen. Vanmiddag wordt een eerste "happy hour" afgekondigd. Met z'n allen in een kring met een glaasje van de begeleiding. Eigenlijk is het voor de dagelijkse mededelingen, maar het plaatje is er niet minder mooi om.
Morgen gaan we Marrakech onveilig maken. Nu is dit soort omkering.
Marrakech is een zeer toeristische stad die bekend staat om zijn zakkenrollers. Ook wordt aangeraden om een officiële gids te nemen, omdat je anders, tijdens je bezoek aan de stad, lastig wordt gevallen door nep gidsen.
We gaan het binnenland in richting Marrakech, een van de 4 koning steden.
Ruim 160 km via een steeds veranderend landschap. Je merkt dat het landinwaarts steeds meer dor wordt en je vraagt je af waar de schapen van moeten leven.
Ik weet niet of het typisch Marokko is, maar rijdend door een dor landschap op een 4 baans weg, waar dan plotseling een bergketen op duikt geeft mij het gevoel door een of andere Amerikaanse staat te rijden.
Maar als dan even later, midden in het het land, een kasba opduikt is dat weer helemaal Marokko waar ik ben en ik begin van dit land te houden.
Hoewel een aantal mensen van de groep al in aanraking is geweest met de politie, ervaar ik de vriendelijkheid van de mensen in Marokko als een warme douche. Hoewel ik al wel een aantal keer de onvriendelijkheid van Marokanen onderling heb ervaren. Nu is dat wel steeds in een Marjane geweest en daar zijn de verhoudingen toch een beetje zoek.
In de Marjane komen alleen buitenlanders en de meer vermogende Marokkanen, die laatsten beschouwen kennelijk personeel als iets minderwaardig.
Ik moet nog even een stereotype beeld van dit soort reizen bevestigen. Vanmiddag wordt een eerste "happy hour" afgekondigd. Met z'n allen in een kring met een glaasje van de begeleiding. Eigenlijk is het voor de dagelijkse mededelingen, maar het plaatje is er niet minder mooi om.
Morgen gaan we Marrakech onveilig maken. Nu is dit soort omkering.
Marrakech is een zeer toeristische stad die bekend staat om zijn zakkenrollers. Ook wordt aangeraden om een officiële gids te nemen, omdat je anders, tijdens je bezoek aan de stad, lastig wordt gevallen door nep gidsen.
