Fes
Vandaag een vrije dag, dus kunnen we lekker naar Fes.
Nou, Ali onze gids heeft ons op het hart gedrukt morgen NIET naar de Medina te komen, omdat alles gesloten is en erger, het niet vertrouwt is na twaalven in door Medina te lopen.
We besluiten om dan maar naar de "nieuwe stad"te gaan om daar de nog nodige inkopen te gaan doen, dus spreken we met Joesoef, onze taxi chauffeur , om 10.00 uur bij de camping af. Het wordt de volgende dag een collega van Joesoef en die brengt ons naar de boulevard, 5 km verder dan waar de winkeltjes zijn.
Alles lost zich als vanzelf op, terwijl we op het terras zitten en genieten van een heerlijke expresso, komt de ene na de andere handelaar langs.
Sokken, schoenpoetsers, kettinkjes, sloffen, lederen riemen, je kunt het niet zo gek bedenken, of het komt langs ons terras. We genieten van het spel der afdingen, want zonder dat geen respect, zoals een verkoper ons verzekerd.
s'Middags kunne we heerlijk van de zon genieten, al moeten er natuurlijk weer de nodige klusjes gedaan worden. De was, poepdoos legen, afvalwater lozen en het slot van de deur repareren. De laatste dagen reden we met een elasties aan de tafelpoot om de deur goed dicht te houden. Zan, zand en nog eens zand, het zit werkelijk overal.
Later horen we dat Ali, de gids, ons een loer heeft gedraaid, de Medina was tot 15.00 uur open en gevaarlijk is het nog steeds niet.
Ik verdenk Ali ervan dat hij ons tijdens de rondvoering, zoveel mogelijk heeft willen laten kopen in die winkels waar hij ons naartoe bracht. Want ja, die provisie is natuurlijk erg aanlokkelijk. Lang leve de cultuur van Marokko.
Morgen naar onze laatste overnachtingsplaats in Marokko, waar we ook het afscheid diner zullen gaan beleven.
Vandaag een vrije dag, dus kunnen we lekker naar Fes.
Nou, Ali onze gids heeft ons op het hart gedrukt morgen NIET naar de Medina te komen, omdat alles gesloten is en erger, het niet vertrouwt is na twaalven in door Medina te lopen.
We besluiten om dan maar naar de "nieuwe stad"te gaan om daar de nog nodige inkopen te gaan doen, dus spreken we met Joesoef, onze taxi chauffeur , om 10.00 uur bij de camping af. Het wordt de volgende dag een collega van Joesoef en die brengt ons naar de boulevard, 5 km verder dan waar de winkeltjes zijn.
Alles lost zich als vanzelf op, terwijl we op het terras zitten en genieten van een heerlijke expresso, komt de ene na de andere handelaar langs.
Sokken, schoenpoetsers, kettinkjes, sloffen, lederen riemen, je kunt het niet zo gek bedenken, of het komt langs ons terras. We genieten van het spel der afdingen, want zonder dat geen respect, zoals een verkoper ons verzekerd.
s'Middags kunne we heerlijk van de zon genieten, al moeten er natuurlijk weer de nodige klusjes gedaan worden. De was, poepdoos legen, afvalwater lozen en het slot van de deur repareren. De laatste dagen reden we met een elasties aan de tafelpoot om de deur goed dicht te houden. Zan, zand en nog eens zand, het zit werkelijk overal.
Later horen we dat Ali, de gids, ons een loer heeft gedraaid, de Medina was tot 15.00 uur open en gevaarlijk is het nog steeds niet.
Ik verdenk Ali ervan dat hij ons tijdens de rondvoering, zoveel mogelijk heeft willen laten kopen in die winkels waar hij ons naartoe bracht. Want ja, die provisie is natuurlijk erg aanlokkelijk. Lang leve de cultuur van Marokko.
Morgen naar onze laatste overnachtingsplaats in Marokko, waar we ook het afscheid diner zullen gaan beleven.
