Terwijl ik met mijn nieuwe MiFi aan het spelen ben, hemeltje wat is het ding snel, loopt Ali even naar het strand.
Kijk, is dit kunstzinnig, of is dit kunstzinnig?
Maar daar blijft het niet bij. Wat te denken van de volgende sfeerbeelden?
Al is de onstuimigheid op het strand ver te zoeken, het Middellandse Zee water doet wel haar best.
Deze camping bewoners hebben het ook naar hun zin, wat af te meten is aan het kwetterende kabaal, wat ze de hele dag maken.
Het is wasdag vandaag. Heel vroeg gaat het beddengoed eraf en wordt in de wasmachine gestopt. Dat vroege tijdstip is maar goed ook. Direct achter Ali aan vormt zich al een rij. Een mevrouw weet te vertellen dat zij het beddengoed ook moet wassen, omdat de hond een "ongelukje" heeft gehad. Nu denk ik onmiddellijk dat op deze leeftijd het wel eens niet de hond is geweest die een ongelukje heeft gehad.
De caravan van "die Grävin" wordt opgehaald, en dat betekent weer toestanden bij het halen van de bocht.
Maar gelukkig zijn er aanwijzingen voldoende voor handen. Vooral de mevrouw met de groene broek, (3e van links) weet het zeker, "ze doen het helemaal verkeerd." Deze dame wist ons ook al te melden dat 'die stoelen' op ons perceel de doorgang te nauw maken. Mijn "Ja und?" (ja, en) kan op weinig bijval rekenen.
Grappig, een paar dagen eerder probeerde zij het, op een vervelende toon, ook al bij Ali, zo vertelde die. "Wir zahlen dafúr" is Ali haar korte antwoord.
Maar even uitleg voor "die Grävin" en de korte metten met de "groene broek." Ali heeft hele gesprekken met een Nederlandse mevrouw, die hier ook al jaren komt. Ze woont sinds 4 jaar in Spanje, maar viert hier haar vakantie van 10 maanden. Volgens deze mevrouw hebben beide dames het nogal hoog in de bol en bemoeien zich overal mee en vooral tegenaan. Dat maken wij dus nu ook mee.
Maar laat ik er geen misverstand over bestaan, het is hier gezellig......
