Vannacht word ik getrakteerd op een "Concierto "Rio Marro," para un Carro" vrij vertaalt (een Concert Rio Mar voor één Auto.)
Rond kwart voor twaalf, tijdens een leuke serie op Netflix, hoor ik een snurkend geluid naast mij op bed. Dus stoppen we maar met kijken en gaan slapen. Tenminste dat is de bedoeling. Naast ons, aan de andere kant van de heg, staat een "Deur," waar we tot dan toe geen last van hebben gehad. Maar dat halen ze vannacht dubbel en dwars in. Werkelijk, van twaalf tot één uur is het een niet aflatend concert van schuif- en portierdeuren. Nu zetten er 5 stuks op dit ding, dus enige variatie kunnen ze wel aanbrengen. Ik begin ze na een half uur te herkennen en ga het gebruik van de verschillende deuren ook visualiseren. Het zachte openen van de schuifdeur, die even later met een klap dicht gaat, voorafgegaan van een jankend geluid van dichtschuiven. Voordeuren, die om de beurt opengaan en weer dicht, de achterklep, waar ik een gekke piep aan ontdek, als die weer dicht gaat. Echt, hoe krijg je het voor elkaar om een uur lang bezig te zijn om op bed te gaan. Ik kan het vanmorgen nog juist onderdrukken om niet een bluetooth luidspreker onder de auto te leggen en Aerosmith met het nummer "Dream On" luid af te draaien (vanaf 2.05).
Het is druk bij de Lidl in el Verger, maar het is weer de moeite waard en ik scoor een paar heerlijke witbiertjes van het merk Franziskaner.
Ali zit luidop te genieten van een verhuizing van een Nederlandse camper. Alles gaat gepaard met luide aanwijzingen van een aantal hulpvaardige landgenoten, die hier de plek alvast bewaken. Deze plekken komen vrij omdat vanaf vandaag de Semana Santa is afgelopen en de Spanjaarden vertrekken.
Hier wordt luid en breeduit uitgelegd hoe meneer zijn camper neer moet zetten, om zoveel mogelijk van de zon te kunnen genieten. Let wel, dit hele gebeuren werkt op de lachspieren van Ali en duurt ongeveer 20 minuten. Ik zit ondertussen de finale van de EHL dames te kijken en verbaas me over een steeds draaiende motor. Den Bosch wint met 1 - 0.
Wie denkt dat het daar mee gedaan is, nee, de keilen moeten er nog onder, maar gelukkig is dat in 10 minuten ook geregeld. Ali heeft inmiddels kramp in haar kaken.
Oh ja, vannacht kan ik rustig slapen want ook voor de achterburen is de Semana Santa afgelopen.
Nadat ze vanmiddag eerst hun fietsjes van het stof ontdoen met water en een schuursponsje. Werkelijk, met een schuurspons halen ze het zand en het chroom weg. Ze komen nu met hun plastic zeiltje. Het zeiltje wordt grondig afgespoeld met rijkelijk water, maar oh wee, als er een paar spettertjes op hun voeten komen, de camping is te klein. Hun spulletjes zijn schoon, de plas water, waar iedereen doorheen moet, mag een ander opruimen.
