Dit leverde een heftige koorts aanval op die opliep naar 40 graden. Gisterochtend leek het op te knappen, maar tegen de avond breekt de koorts weer door.
Nu kan ik beschrijven welk een moeite wij hebben moeten doen, überhaupt in een ziekhuis terecht te kunnen. We krijgen van 112 een nummer in Oliva dat we moeten bellen. Of men vindt het niet nodig om bij dit nummer in Oliva een buitenlandse taal te verstaan of het is pure hufterigheid als men, tot 3 keer toe, de telefoonverbinding verbreekt. We krijgen later te horen dat we aan de verkeerde kant van de rivier zitten en dan mogen we NIET naar Denia. Wel naar een hotel dokter in Oliva, zonder een ziekenhuis op de achtergrond. Let wel, 40 graden koorts en een oplopend rood op mijn been. Maar goed 2 1/2 uur later lig ik toch op de onderzoektafel. Overigens een taxi mocht niet komen, dus komt Vincente, de eigenaar van de camping, midden in de nacht om ons te brengen.
De arts is geweest en heeft het verwachtingspatroon uitgelegd. Het zal zo'n 5 dagen duren voordat het onderzoek is afgerond. Tot zo lang mag ik mij op het verblijf hier verheugen. Krijg o.a. 3 keer per dag antibiotica via een infuus.
Ach leer ik het Spaanse eten ook wat beter kennen.
Zojuist mijn eerste Cortisone shot gehad. Misschien helpt dat ook tegen lamme armen wat ik tik dit op mijn telefoon.
