Nog even over gisteren. Ik had al eerder verteld, dat we op woensdag een afspraak hebben met de firma Christian in El Verger om de peesrails op de camper aan te laten brengen. Kijk, we zitten hier in Spanje, dus wil ik die afspraak nog wel even verifiëren. Tenslotte is de afspraak gemaakt via WhatsApp. Nou, dat is maar goed ook, want als we ons melden bij Christian slaat zij hoofd in een groot vraagteken. In het afsprakenboek staat niks, nada. "Wanneer heb je die afspraak gemaakt?" Ik pak mijn telefoon en laat hem de WhatsApp's zien. Christiaan gaat overstag en pakt het grote boek en zet de afspraak erin. Ik heb nog wat wensen, maar dat is geen enkel probleem. Hoofd-tent koopt nog even een paar rots pennen en een reserve raamdoorvoer voor het satelliet signaal en we kunnen terug naar Rio Mar.
Dan nog even over Alfredo. Alfredo is de echtgenoot van Gaby. Gaby is zo'n beetje de goede fee van deze camping. Alleenstaande mensen helpt ze van harte door boodschappen voor ze of met ze te doen, of soms zelfs voor hen te koken. Haar Spaans is fantastisch, waardoor ze gemakkelijk zaken kan regelen, zoals het ondersteunen bij een bezoek aan een arts, of zelfs een dierenarts. Gaby en Alfredo staan ook altijd op dezelfde plek, want het zijn vrienden van de Spaanse eigenaar van de camping. Kijk, als Alfredo dan zegt dat er een plek vrij is, die door onze overbuurtjes bezet wordt gehouden met hun auto, spreekt niemand van het personeel hem tegen. Dus hebben we nu een plek, die eerst niet bestond. Als we aan het inrichten zijn, komt Gaby ons nog even hartelijk welkom heten.
Nu staat de bus van de buren wel pal voor onze neus, maar dat duurt tot aanstaande vrijdag. We ontdekken trouwens dat kennissen van onze overburen, diezelfde truc uithalen door hun auto ook op een vrije plek te zetten. Het blijft vreemd dat de camping directie daar niks aan doet.
Wij maken vandaag een wandeling over het strand naast de vloedlijn. Het is prachtig weer en in de verte liggen een aantal dames oefeningen te doen. In eerste instantie is het een gek gezicht, van die spartelende beentjes in de lucht te zien.
Ikzelf word tijdens deze wandeling getroffen door een golf aan artisticiteit en maak deze "onvergetelijke" plaat. Nee, ik heb niet gedronken!
Morgen, met de camper, richting El Verger om de peesrail aan te laten brengen. Hoewel we een Zwitser spreken die hetzelfde hier op de camping heeft laten doen.
Dan nog even over Alfredo. Alfredo is de echtgenoot van Gaby. Gaby is zo'n beetje de goede fee van deze camping. Alleenstaande mensen helpt ze van harte door boodschappen voor ze of met ze te doen, of soms zelfs voor hen te koken. Haar Spaans is fantastisch, waardoor ze gemakkelijk zaken kan regelen, zoals het ondersteunen bij een bezoek aan een arts, of zelfs een dierenarts. Gaby en Alfredo staan ook altijd op dezelfde plek, want het zijn vrienden van de Spaanse eigenaar van de camping. Kijk, als Alfredo dan zegt dat er een plek vrij is, die door onze overbuurtjes bezet wordt gehouden met hun auto, spreekt niemand van het personeel hem tegen. Dus hebben we nu een plek, die eerst niet bestond. Als we aan het inrichten zijn, komt Gaby ons nog even hartelijk welkom heten.
Nu staat de bus van de buren wel pal voor onze neus, maar dat duurt tot aanstaande vrijdag. We ontdekken trouwens dat kennissen van onze overburen, diezelfde truc uithalen door hun auto ook op een vrije plek te zetten. Het blijft vreemd dat de camping directie daar niks aan doet.
Wij maken vandaag een wandeling over het strand naast de vloedlijn. Het is prachtig weer en in de verte liggen een aantal dames oefeningen te doen. In eerste instantie is het een gek gezicht, van die spartelende beentjes in de lucht te zien.
Ikzelf word tijdens deze wandeling getroffen door een golf aan artisticiteit en maak deze "onvergetelijke" plaat. Nee, ik heb niet gedronken!
Morgen, met de camper, richting El Verger om de peesrail aan te laten brengen. Hoewel we een Zwitser spreken die hetzelfde hier op de camping heeft laten doen.