zaterdag 9 februari 2019

Benicassim 13

Na het zwemmen zitten we nog even na te genieten, bij een bakje koffie, als plotseling de stroom eruit klapt. In mijn ooghoeken zie ik een regenboog verschijnen. De achterbuurvrouw is kwistig met water aan het sproeien en dat vormt, tegen de zon in, het prachtige kleurenschouwspel. Even denk ik dat ze de gezamenlijke “aansluitkast” onder vuur heeft genomen waardoor de stoppen zijn doorgeslagen. In mijn badjas neem ik een kijkje. Ik zie, dat de hoofdzekering eruit is geklapt, dus druk ik die weer omhoog. Even zo snel knalt dat ding er weer uit. De Engelse buurman komt ook een kijkje nemen. Die heeft een briljant idee en trekt zijn stekker uit de kast. Probeert de automatische zekering opnieuw. “It was n’t me” roept hij triomfantelijk, nadat de zekering weer op “uit” knalt. Dan komt “de Duitse manlief” van mevrouw polshoogte nemen. Hij kijkt naar de stroomhaspel, die open en bloot “naast” de caravan ligt, waar mevrouw kwistig met water is wezen spoelen. “Die ist ja voll Wasser” roept hij vol ontzetting. “Auf welcher Nummer Stehn Sie?” vraag ik. Als hij het plaats nummer noemt, trek ik de betreffende stekker uit de stroomkast. De Engelsman zet de schakelaar weer terug en “Whalla”, er is weer stroom. De Duitse mevrouw begint te jeremiĆ«ren, dat zij nu geen stroom meer heeft. Ik verwijs haar naar de receptie en leg uit, dat ze eerst haar haspeltje zal moeten drogen en geniet verder van mijn bakje koffie.












Al diverse keren heb ik me laten bedotten, doordat een vlot en modern uitgedoste dame een leeftijd bleek te hebben die m.i. niets met haar uitdossing te maken heeft. Ik wil niet zeggen dat oudere dames zich niet modern en vlotjes mogen kleden, maar ik word wel steeds op het verkeerde been gezet. Want zeg nou zelf, dit ziet er van achteren, toch niet uit als een 65 jarige?


Er is een "nieuwe" bewoner in onze "Calle" gekomen. Laten we zeggen een fors uit de kluiten gewassen camper, die nauwelijks op de vrijgekomen plek past. Zijn vrouw geeft hem aanwijzingen hoe hij moet rijden. Mij valt de sticker op de achterkant van de camper op. De tekst is krap bemeten en ik maak een grap: "If you can read this, you are to close." Even later komt hij naar me toe en fluistert dat de sticker voor zijn vrouw is bedoeld, tijdens het achteruit manoeuvreren.

Je zou het van die "Brexeteers" niet verwachten, maar ze hebben humor.