Over het weer hoeven we niet te klagen en het uitzicht ook niet. Hier een foto van het kasteel van Sagunto...... tenminste , dat denken we. Even later passeren we Sagunto echt, dus dit is een soort Fata Morgana, of zoals Hoofd-foto's het noemt "één of andere bult stenen"
Op onze "vaste" plek wordt kook- en verwarming-gas en diesel aangevuld en rijden we naar de camping. We worden weer "warm" welkom geheten door de dames langs de weg, dus voel ik me weer helemaal thuis. Ze lacht lief tegen mij, maar als ze haar concurrentie naast me ziet zitten, wil ze niet op de foto en draait me de rug toe.
In Oliva kijken we nog even gek op als we deze Imker op een balkon ontdekken.
We melden ons op de camping, waar nog maar één plek vrij is, helemaal achteraan en dat is een ramp, weten wij. "Nee, verder niks vrij!" "Maar er is gereserveerd op Ali en Herman!" Nee, alleen die krijgen we aangewezen. Gelukkig voor ons komt Alfredo ons in de receptie begroeten en meldt ook even dat 68 vrij is, pal achter Gernot. Ik leg later wel uit wie Alfredo is.
Maar die plek heeft een probleem, wat vorig jaar ook al speelde. Daar staat een camper! Alleen wordt die camper niet als zodanig gebruikt. Het is gewoon de auto van de overburen uit Peize. Vorig jaar werden mensen, die we kennen van onze Marokko reis, ook al geweigerd. Een lang verhaal kort, de camper is daar weg en wij hebben een goede plek.
Mijn fotograaf rent als eerste snel het strand op en maakt deze foto van de wilde zee, want wind staat er hier zeker.
Het is nu half 8, dus nu eerst maar even eten, morgen vertel ik wel even verder over vandaag.