zaterdag 2 februari 2019

Benicassim 6


Het ziet er allervriendelijkst uit, zo op de camping, maar het is schone schijn. De temperatuur zakt naar een 15 graden, wat in de wind een gevoelstemperatuur van 10 graden oplevert.

Zo langzamerhand moeten wij toch maar eens aan een wat grotere camper gaan denken. Iets in de geest van het bovenstaande plaatje. Deze camper, die vanochtend de camping op komt rijden, is rond de 11 meter en de kar daarachter ruim 4 meter. Kijk dan heb je leefruimte. Gelukkig helpt Hoofd-financiën mij uit deze droom.

Na het boodschappen wandelen we even naar het strand, want daar zijn we nog niet geweest. Aangenaam verrast zijn we als het nieuw aangelegde voetpad ons tegemoet straalt. Langs de hele weg ligt nu dit voetpad en is de overkant als parkeerplaats omgedoopt. Die twee poppetjes zijn speciaal voor de Engelsen aangebracht, tenminste, als ik Hoofd-wandelingen mag geloven. “Dan weten ze aan welke kant ze moeten lopen”, zo verduidelijkt ze, misschien ten overvloede.


Op de boulevard aangekomen plaatsen wij onze derrières op een bankje, om zo te genieten van het passerende publiek. Nou, dan kunnen we lang wachten, want de boulevard is uitgestorven leeg “vacio”. “No Pollo” (geen kip) is er te zien.
Nog even een voorbeeld van een onderkoelde Engelse reactie. Vanochtend worden wij op norse wijze uit het zwembad verwijderd, want de aquajogging dame wil beginnen.Terwijl op het bord de wekelijkse aquajogging een uur later staat aangekondigd. Als ik vraag om hoe laat ze wil starten volgt een streng “Nu”. De toon ergert mij en ik doe even later mijn beklag bij de receptie, “Of het ook iets vriendelijker kan”. Op dat moment komt een medezwemmer de receptie binnen en ik vraag om zijn bijval. “Indeed, she was een bit …. (hij denkt even na).. euh.. abruptly.”