Eerst maar even het meest overrompelende nieuws van vandaag. Johan Cruijff is vandaag, op 68 jarige leeftijd overleden. Ik moet eerlijk bekennen dat toen ik het nieuws vernam, ik even een traan heb moeten laten en nu weer komen de emoties naar boven.
Vandaag gaat het vanaf Benidorm naar Bram’s place, oftewel Area Camper la Finca. Dit behoeft enige uitleg. Al jarenlang volg ik “Bram de Azijnpisser” op zijn blog “Camperverhalen” waarin hij, ongezouten, zijn mening geeft over het wel en wee van ons camperaars. Ook ingezonden brieven plaats hij zonder enige sensuur, maar ook tip en tricks passeren de revue. Mocht je belangstelling hebben, kijk dan maar eens op http://www.camperverhalen.info/ let wel, mocht je politieke overtuiging iets naar rechts neigen dan lijkt het mij verstandig eerst een paar kalmeringstabletjes in te nemen.
Goed, we staan en dat mag een wondertje heten, want het is ongelooflijk druk. Dankzij een uiterst vriendelijke Nederlander en met hulp van Bram (zie bovenstaande foto) staan we zodanig dat we stroom kunnen krijgen van de camperplaats, want die staat “stikvol”.
Het gaat vandaag via Altea en Calpe eerst naar Olivia, want daar kunnen we gas tanken. Dat laatste is wel prettig, want dan kunnen we zonder stroom staan en kan de koelkast op gas zijn werk doen. Het is vandaag “witte donderdag” en alle Spanjaarden zijn vrij. Zo ook de hobbyfietsers en dat zullen we weten.
Hele peletons aan wielrenners kruisen onze wegen. In stadjes en dorpen krioelen ze om ons heen, links en rechts inhalend, want het gedrag van deze figuren is alsof ze professionals zijn en daar moet alles voor wijken. Hier rijden ze nog, min of meer, naast de weg, om even later uit te zwermen tot midden op de rijbaan en dan kun je er maar beter achterblijven.
Maar mooie vergezichten zijn ook ons deel, zeker als de zon even niet Ali aan het verblinden is, of de reflekties van het raam te lelijk worden. Het gastanken levert nog een probleem op. We missen de afslag naar het splinternieuwe tankstation en bot links over de weg, met deze drukte, gaat mij ook te ver. Dus rijden we door en keren even verderop. Het tanken zelf is ook nog een probleem, maar met allerlei verloopnippels van de pompeigenaar lukt het uiteindelijk. Dan moeten we weer de weg op zien te komen, maar het voordeel is dat we wel 2 keer langs dezelfde vriendelijke dames mogen, waar ik al eerder over vertelde bij Oliva.
Nadat we ons geinstalleerd hebben wandelen we naar het strand, zo’n 100 meter verderop, om nog even te genieten van de Kitesurfers.
Nu even naar het WIFI lokaal om te uploaden.
