Zoals ik in de vorige blog al meldde gaat het gisteravond richting de tapas straatjes. Maar voordat we daar zijn gaat het nog even door het centrum van Benidorm en dat zullen we weten.
Als we de gigantische Fallas, oftewel de papieren poppen, bereiken komen we ook midden in de drukte terecht en geloof het of niet maar het is reuze gezellig. Even zakt de moed, bij een aantal van ons, in de schoenen, “Ik denk niet dat we ooit een plek krijgen”, maar toch we zetten door.
Een half uurtje later hebben we een zitplaats en ook nog eens in ons favoriete Tapas tentje en kan het bestellen beginnen, vlnr. Rykie, Ali, Theo en Theus. Dit is alleen mogelijk omdat we lekker op tijd zijn, want een half uur later moet je jezelf naar voren dringen, om iets te kunnen bestellen.
De heren zitten aan een tafel, maar ook bij de dames is het reuze gezellig. De tapas smaken overheerlijk, maar ook de wijntjes en de biertjes zijn “goed in te nemen”.
Op de terugweg via de boulevard kan ik nog juist deze twee dames, die terugkomen van de parade, bewegen om voor mij te poseren.
Nog een afzakkertje bij “de Duitser” maakt deze gezellige avond compleet.
Soms kan het lekkere leven een bittere nasmaak krijgen en dat is precies wat er met mij gebeurt. Ali wil, als we terugkomen, nog graag de film over het leven van Mandela kijken, maar die duurt tot rond 2 uur. Om 4 uur wordt ik wakker van de maagkrampen en moet ik het bed uit. Ik ga wat zitten lezen, maar echt opknappen doet het niet. Zijn het de tapas of is het het alcohol gebruik, want laten we wel wezen, dat nuttig ik ook niet zo vaak meer. Rond half zes bedenk ik mij dat de eerste Formule 1 in Australie van start gaat, met op de 5e startplaats onze Max Verstappen. Dat ik echt de kop erbij kan houden is wat overdreven. Maar ik krijg nog wel het vloeken van Max mee als zijn banden, in de pits, niet klaar staan en Sainz, zijn ploeggenoot, hem niet voorbij wil laten terwijl er nog ruim 10 ronden te rijden zijn.
Ali komt om 8 uur uit bed, om te douchen, de was te doen en naar de markt te gaan. Ik kruip er weer in. Vanmiddag probeer ik nog even, op de ligstoel en in de zon, in te dutten maar dat ervaar ik als te warm. Het knapt allemaal alweer een beetje op.
