Vanochtend worden we rond 7.00 uur gewekt door een enorm kabaal. Eerst krijg ik het gevoel dat er geschoten wordt, maar al snel krijg ik in de gaten dat het vuurwerk is. Het is 16 maart en dan worden hier de Fallas feesten gehouden. De lente komt er aan en dat moet gevierd worden! In Spanje doen ze dat sinds mensenheugenis met het beroemde 'Fallas'. Dit feest vindt zijn epischcentrum in de stad Valencia en is daar uitgegroeid tot één van de grootste feesten ter wereld. Maar wie liever in Benidorm blijft, krijgt ook een glimp van het spectaculaire feest.
We dommelen weer in en worden pas rond half tien weer wakker. Vandaag gaat het, per fiets, naar Albir om inkopen te doen, totdat ik bij de ontbijttafel te horen krijg dat het programma van vandaag is gewijzigd. Ik krijg een heel verhaal over het ontdooien van de diepvries, maar waar het op neer komt is dat we de markt opgaan en aansluiten koffiedrinken op de boulevard. Om het voor mij iets aantrekkelijker te maken, “gaan we daar ook een wijntje en een biertje drinken”.
Op de markt is het rustiger dan op een zondagse dag, dus kan ik redelijk ontspannen over de markt slenteren, zonder mij druk te maken over voortgesleepte karretjes.
Deze dame demonstreert een schitterend systeem voor het maken van 26 verschillende creaties met een soort buigbare beugel. Het ziet er fantastisch uit. Als ze het in het haar van Ali wil demonstreren, kan ik m’n mond weer eens niet houden. “I think my hair is longer” Nou, dat laat ze zich geen twee keer zeggen. Bijna ben ik het haasje. Maar als nog grotere haas weet ik mijn snor te drukken en frommelt ze het ding in Ali haar haar. Ik wil het wel even vastleggen en op dat moment worden de borstjes van de dame prompt vooruit gestoken en heeft ze geen oog meer voor Ali.
Even verderop verderop laat Ali zich verleiden tot het volgen van een demonstratie van een soort luxe aardappelschilmesje. Maar dan voor de meest uiteenlopende soorten groente. Normaliter heeft Aaltsje niet al teveel geduld met dit soort lieden maar, of het te maken heeft met mijn relaxte manier van doen, vandaag laat ze zich van alles welgevallen. Ik moet mij, op mijn beurt, laten vertellen door een Marokkaanse meneer, terwijl hij op mijn buik tikt, dat ik geen wisky meer moet drinken maar thee. Dat is veel gezonder, weet hij te vertellen.
Ik zeg dat het de hoogste tijd wordt voor een heerlijk kopje koffie op de Boulevard en niet te vergeten, natuurlijk het beloofde pilsje. Het wordt een zeer genoeglijke middag met heerlijke temperaturen van rond de 25 graden in het zonnetje.Werkelijk ik kan het aanraden zo’n middagje op een terras aan de Boulevard van Benidorm. Neem een camera mee en je kan een prachtige reportage maken van al het “schoons” dat aan je voorbij trekt.
Als Ali zich dan ook nog aan een enorme ijscoupe vergrijpt is het helemaal feest, ik bestel maar eens mijn tweede pilsje. Maar als voor de 6e keer diezelfde dronken Engelse vrouwen, in 4 verschillende scootmobiels en al lallend, voorbij komen wordt het hoog tijd om huiswaarts te keren.
Op de camping vraagt een Engelsman, met veel medelijden in zijn stem, of ik heel erg moe ben, ja, zegt Ali, “hij moet achter mij aanlopen!”.
