We worden maar weer verwend met het weer, want terwijl de wind frisjes aanvoelt is het in het zonnetje heerlijk toeven. We wandelen naar de boulevard voor een lekker bakje koffie aan het strand.
Tijdens onze wandeling passeren we diverse hotels. Kennelijk is het donderdags een soort van wisseldag, zoals mijn kleine paparazzie, zonder enige schroom, hier vastlegt. Voor deze mensen is de acht dagen Benidorm natuurlijk omgevlogen, terwijl wij nog een maandje moeten blijven.
Ook voor deze club meiden is het feest alweer voorbij. De roffelende wieltjes op de keien kondigen ook voor hen de terugweg naar het kille Engeland aan.
Bij ons vaste restaurant komen we Theo en Riky tegen, in gezelschap van een Limburgse dame, die hier al 21 jaar in Benidorm komt. De gesprekken gaan over de alledaagse, maar belangrijke, perikelen op de camping. Ook komt het NIET douchen, voordat mensen het zwembad induiken, aan bod. De huivering trekt over het lichaam van de 80 jarige dame, als ze dit verhaal vertelt. Ikzelf kan haar verhaal goed begrijpen en vertel dat ik zo’n hekel heb aan dat heldere blauwe water en prefereer dat het water wat meer groenig is. Je ziet het namelijk in dat blauwe water direkt als je aan het plassen bent en dat vind ik niet zo leuk.
Op de terugweg doen we nog even een MBT winkel aan om een paar nieuwe en open MBT’s voor Ali te kopen.
Ik doe heel erg mijn best om een korting te bedingen, maar de man is en blijft standvastig. Ook als ik zeg dat we volgend jaar terugkomen, maar dan wel korting willen, blijft de man nee schudden.
