Het is een vreemde dag, zo na het overlijden van Pa. Nu moeten er natuurlijk allerlei zaken worden geregeld en terwijl ik mij de laatste jaren dichter bij Pa voelde, kan ik niets doen. De directe kinderen regelen natuurlijk nu de noodzakelijke zaken, zoals het schrijven van de rouwkaarten en het regelen van de uitvaartdienst. Donderdag a.s. om 2 uur s ’middags is de dienst in Martinikerk, met aansluitend de begrafenis. Tot en met die tijd zal ik mijzelf als het bekende 5e wiel aan de wagen gaan voelen.
Maar gelukkig gelukkig sta ik nu bovenaan de lijst als oudste lid van de familie, met als gevolg dat ik mij kan verheugen op de niet aflatende aandacht en liefde van de jongeren in de familie.
