Vandaag maken we de dag een beetje stuk, omdat we er een gat in slapen. Maar ondanks dat maken we van de nood een deugd. Het is drukkend warm en dan is er niks fijner dan een tochtje op de fiets rondom de Dümmer-See. Die 20 kilometer doen we met de, spreekwoordelijke, vinger in de neus.
Ali maakt weer prachtige plaatjes onder andere van deze ‘dobberboot’ want echt zeilen kun je niet zonder wind, ook niet op het Dümmer-See. Er zit wel een enorm nadeel aan zo’n zoetwater meer, zeker als het zo warm is. Het stikt er van de vliegen. Nu is dat onderweg wel lekker rustig, want een gesprek is absoluut niet mogelijk, want zodra je je mond open doet zit deze vol met vliegjes.
Oplettend als ze is, ontdekt mijn vriendinnetje dat al dit soort borden allemaal zijn beschoten. Als ik haar uitleg dat dat logisch is in een “Schutzgebiet” omdat dat “Schietgebied” betekent, kijkt ze mij ongelovig aan. Gelukkig kan ik soms zeer overtuigend overkomen.
Het is zo ontzettend warm dat zelfs de meeuwen een “Verschnaufpause” nemen.
