Vanmorgen is het “Fassbender Zeit”, want ons bestelde nieuwe raam wordt in de camper geplaatst. Als ik mij meld bij de “Werkmeister” en refereer aan onze Email correspondentie, krijg ik al een vreemd gevoel als hij nogmaals mijn naam vraagt. We lopen gezamenlijk naar het magazijn, waar ik vriendelijk word verzocht even te wachten. Ik krijg een een verhitte discussie te horen, waarbij een ieder de ander verwijten maakt, over het bestellen van het juiste “Fenster”. Ondertussen kijk ik rond bij de gordijnen onderdelen. Want na 4 weken kleinkinderen wil het nog wel eens zo zijn dat, de een of de ander als een soort van Tarzan, het hefbed verlaat… oftewel hangend aan het gordijn op de stoel probeert te komen. En daar kunnen de plastic haakjes en rollertjes niet helemaal tegen. Al een aantal jaren probeer ik de boel bij elkaar te houden met van die “plasticzakdichtbindertjes”. Nee, ik hoef geen vergoeding als je hiermee Scrabble of Wordfeud wint. Nu vind ik een zak vol met passende haakjes, dus het leed is geen leed meer.
Ondertussen duurt het ‘vinden’ van “meinem Fenster” al een tijdje en ga ik er al vanuit dat het vandaag niet meer gaat lukken. Toch wordt er nog even een ‘toneelstukje’ opgevoerd. De monteur komt met een raam aanzetten dat 2 x te groot is en in de meest moderne Hymer past. Terwijl ik in de Email het Bouwjaar, het Serienummer en het Registratienummer van de Camper heb doorgegeven. “Ach, hebben ze bij Hymer de verkeerde opgestuurd” Tuuurlijk….., “maar volgende week komt vast en zeker de goeie” .
Maar ik heb nog een probleempje, in ons trapje mist een schroef en of een monteur daar even naar wil kijken. Nou dat kan, want een soort van Neanderthaler komt ons trapje repareren, let even op de “schuldige Mathias”, als ik sta te discussiëren over de maat van de schroef. Het trapje is klaar, de gordijnen kunnen weer goed opgehangen worden en de aangeschafte cleaner en was, staan gerand voor weer een glimmende keutel… euh… camper de komende maanden.
We hebben een heerlijk plekje gevonden in Hude op een camperplek voor 10 euro/nacht (met stroom 13).
Morgen komen de foto’s en verhalen daarover, want volgens de bediening in het plaatselijke restaurant word ik “Van Harte Welkom aan het einde van de wereld” geheten als ik om Wifi vraag.