Na een dagje thuis, staan we nu alweer in Dotlingen, onze ‘vaste vertrek camping’ in Duitsland, waar we al een jaar of 6 onze vakanties en nu onze trips door Duitsland starten. Want zoals Ali het verwoordt, “wat moeten we thuis als het zulk mooi weer is?” Tja, daar zit wat in. Een kneuterige camping met een zwemplasje en een verdraaid goed restaurant “Aschenbecks Kate”. Als we binnenkomen hoef ik al niet meer mijn voorkeur te noemen, want de eigenaar weet het al, “Achenbecks Pfanne und ein Bierchen?” is zijn vraag,“Hefe Weitzen bitte” is dan mijn standaard antwoord.
Het is om je vingers bij op te eten. Onder de bechamelsaus liggen heerlijk mals gegrilde varkenshaasjes.
Maar oké, ik draaf een beetje door, laat ik het even over vandaag hebben. Naar de kapper, nog wat inkopen , de was doen en de overbodige speelgoed uit de camper en klaar zijn “Aaltsje en Hermanus alweer voor vertrek. Let wel, Aaltsje doet de boodschappen, de was en ruimt de camper weer in, ik ga natuurlijk wel zelf naar de kapper.
Zodra we weer het Duitse platteland in rijden komen we geoogste graanvelden tegen (let even op het schaapje en de oranje hoed op het dashbord). Dat doet ons beide denken aan een paar dagen terug toen we een foto ontvingen van onze kleinzoon op de zogenaamde combine waarmee ze het graan verwerken.
Zie hem hier trots voor op de combine zitten.
Of zoals onze jongste kleindochter, van bijna 2 jaar, ‘haar’ kippen voert.
Kortom, met fijne herinneringen en beelden zijn we weer onderweg naar onze volgende avonturen, die ik, zoveel mogelijk, met jullie zal te delen.