Gisteravond gaan we eten bij de eigenaresse van de camping. Eerlijk gezegd heb ik er niet veel verdusie in, want het zijn tenslotte Engelsen en we kennen de Engelse keuken. De ontvangst is perfect en ik voel me al snel een heel bijzondere gast.
Wat kan ze ons aanbevelen. Er komen wat lekkernijen voorbij. Als ze zegt, wat denkt U van zalm? of liever gezegd “Saumon dans une veste” Huh…. nou, Zalm in een jasje….
Dat, met een karaf witte wijn en met als dessert “crème brûlée”, jongens, jongens, wat een topavond. Werkelijk perfect.
Vandaag nemen de weerapps ons danig in de maling. Zou gisteren de regen beginnen, wat vandaag gevolgd zou worden door onweer en nog meer neerslag. Het is tot aan nu, 16.00 uur droog en nog geen klap gehoord. Tenzij je het klappen van de deur meeneemt, want de wind is wel toegenomen. Het is een contrast tussen gisteren en vandaag. Gister maak ik een kort filmpje van ons uitzicht op “Het mooie Franse land” (klik op de link). Let ook vooral op de fluitende vogels en de kwakende kikkers, waarvan die laatsten tot diep in de nacht hun gezang aanhouden.
Vanochtend, als ik op de vrolijke vierkante meter, in alle rust mijn gedachten en “wat dies meer zij” de vrije loop laat, ontdek ik plotseling dat ik gezelschap heb gekregen. Mensen, die mij iets beter kennen, weten hoe mijn verhouding is tussen mijzelf en levende have in een te krappe omgeving. Het voelt dan ook aan als superstoer dat ik de “rust” kan vinden om mijn telefoon te pakken en een foto te maken. En ja, ik heb mijn telefoon “altijd” mee als ik een bezoek breng aan een plaats waar zelfs de Koning te voet gaat.
Gisteren genieten we nog van de schaduw, die een Kerseboom en een Eik ons bieden. Vannacht en vooral vanmorgen vroeg keert die laatste zich tegen ons. Eerst denken we nog dat de regen is begonnen, maar de onregelmatigheid van de druppels verbaast ons. Alsof de regen niet echt goed wil doorpakken. Als we de luiken openen en naar buiten kijken is alles kurkdroog. Wat blijkt, het zijn “eikels” die ons wakker hebben gemaakt.
Een vaste bezoeker van ons plekje is dit vinkje en we verbazen ons erover dat hij zo dichtbij durft te komen.
