Douville camping Lestaubiere 1

Vannacht, rond 2.15 uur, start iemand de motor van zijn camper. Ik schrik wakker, want kennelijk gaat iemand, vlak bij ons, met zijn camper aan het rijden.

Plotseling klinkt er, pal achter ons, een hoop gekraak. Let wel, wij slapen achter in onze camper. Rechtop in bed en klaarwakker, ga ik poolshoogte nemen. Onze Franse buurman heeft zijn camper verplaatst en “dronken dropje” heeft ook een poging gedaan om het stalen hek omver te rijden. Vanmorgen probeert hij mij uit te leggen dat hij last had van het regenwater druppelen vanuit de bomen op zijn camper. Het is te hopen dat hijzelf van druppelen verschoond blijft.

Wij vertrekken naar Douville, waar een camping is met Nederlandse eigenaren.

23 kilometer verderop, dus echt moe wordt ik niet van het rijden. Als we op de camping aankomen, lijkt deze compleet verlaten. Maar het terras ziet er uitnodigend uit. We melden ons aan, zoeken een plekje en zetten de camper neer……

Als de camper staat, krijg ik het gevoel of mijn achterband leegloopt. Het rechter-achterwiel komt in een kuil te staan! Als ik een stukje verder wil rijden sta ik shocking klem en vast. Na wat gemodder, letterlijk en figuurlijk, haal ik hulp. De allervriendelijkste eigenaar haalt een enorme trekker en we worden weer “vlot” getrokken. Mijn fotografe is zo onder de indruk van het gebeuren, dat ze pardoes vergeet foto’s te maken. Nee, er is geen journalist aan haar verloren gegaan.

Wij zijn de enige camper op deze camping. Verder zijn het allemaal caravans. Uit veiligheidsoverwegingen zijn we nu op het pad gaan staan. Hier overziet Hoofd-schoonmaak de nog te reinigen onderdelen.