Stel, je bent lekker op vakantie in Zuid-Frankrijk en hebt zin om de mooie stad Limoges te bezoeken. Je neemt de bus naar het centrum. Maar na een tijdje heb je er niet op gerekend dat het zulk bizar slecht weer zou worden. Dus het wordt toch iets frisser dan je bij voorbaat op hebt gerekend. In je reiskoffertje zit geen lekker warme trui of dito schoenen (de foto van de reiskoffer, die van keramiek is, is uit het porseleinmuseum). Goede raad is duur, maar een echte reiziger is inventief en bedenkt een oplossing. Je gaat bij een restaurant een lekker warm kopje koffie drinken. In de meeste restaurants hebben ze van die heerlijk warme dekentjes op het terras liggen. En zie daar, het idee is geboren. Vanaf nu wandelen de dames door de stad met een warme en voordelige stola om hun schouders. Alleen stellen ze het niet echt op prijs dat iemand daar een foto van neemt.
Vandaag is het weer er eentje van een wonderlijke vorm. Het ene moment schijnt de zon, terwijl op het andere moment de regen met bakken naar beneden komt. “Boekjesdag” is hoe wij dit soort dagen noemen. Maar, meneer de “Blogschrijver”, waar schrijft U dan over? Wel lezers en lezeressen, dat hangt natuurlijk, voor een groot deel, af van mijn fotograaf. Want voor 16.00 uur gebeurt er op zo’n doorreis camping niet veel. Daarna komen de eerste combinaties, voor de overnachting, het terrein oprijden.
Dan moet je het hebben van de “opwinding” die je “camperraam” passeert. Zoals deze mini-Cooper auto, waar een mini-caravan achter hangt. Want als je dan, als fotograaf, rustig blijft zitten, moet IK het met dit soort plaatjes doen.
Hetzelfde geldt als het, op deze 13e mei, gaat hagelen. Een foto van het dakraam, moet dan het verhaal vertellen. Tja,…..
Ik hoor mensen al zeggen, “ga dan zelf foto’s maken, sukkel”. Kijk, deze negatieve uitleg is absoluut niet de bedoeling van dit verhaal.
Ik wilde alleen maar duidelijk maken hoe belangrijk een goede en alerte fotograaf is voor deze blog.
