Onze buurvrouw fietst, op haar racefiets, hier ook in de buurt haar rondjes en heeft een leuke route gefietst. Dat willen wij ook wel eens verkennen, dus gaat het na het middageten op de fiets.
We treffen een prachtige omgeving en dat moet natuurlijk veelvuldig worden vastgelegd door Hoofd-fotografie, hier in volle actie.
Zo rent ze gisteravond, bij een naderende zonsondergang, naar het meertje op de camping, om dit plaatje te maken.
Ook kleine, maar mooie doorkijkjes, ontgaan haar niet.
In Villamblard komen we dit restant van een Middeleeuws kasteel tegen, maar let op het eenrichtingsbord, dus kunnen we het niet vanuit een andere hoek fotograferen.
Het complete dorp moeten we door en daar zit een forse helling/stijging in. Maar halverwege komen we een fotogeniek Mariabeeld tegen en een echte heilige uit de Eerste Wereldoorlog.
Maar dit is onze beloning, een prachtig beeld van het Chateau de Barrière uit de 9e eeuw. Het schijnt al vanaf 848 te bestaan, toen de Vikingen hier nog wilden regeren. Dat het een Chateau is, duidt erop dat het familiebezit is geweest van de familie Barrière.
We fietsen hier nu twee dagen in het rond en steeds komen we, op de borden het plaatsje Mussidan tegen en onwillekeurig zing ik, gelukkig in mijn hoofd, dan steeds “Wooden Heart” (Muss I denn) van Elvis Presley.
“Muss i denn, muss i denn
zum Stadtele hinaus, Stadtele hinaus
Und du, mein Schatz, bleibt hier?”
Elvis ontdekte dit oude Duitse volkslied tijdens zijn diensttijd in Duitsland en gebruikte het in 1960 in zijn “Wooden Heart”
Heel veel later kwam ik het weer tegen toen de Duitser Hannes Wader (Liedermacher), in het programma “Twai Deuntjes veur ein cent” op Radio Noord, dit volkslied ten gehore bracht.
Oké, lieve lezers en lezeressen, jullie hebben er niks aan, maar uw scribent moest het even kwijt.
