Gistermiddag, als het al tegen de avond loopt, klinkt er “Keboimuziek” uit de grote tent, aan het begin van de camping.
De fotografe snelt met haar camera er naartoe en ontdekt een soort “Linedance” manifestatie, maar dan voor ouderen.
“It's a pleasant afternoon, is n't it” zegt de Engelse buurman, als ik zojuist over “zijn perceel” terug naar de camper loop. Engelsen hebben een heerlijk gevoel voor “Understatement”. Het is werkelijk een prachtige dag, die al bij het “droomontbijt” van mijn reisgenote begint.
Onze Lieve Heer kan haar dag niet beter laten beginnen dan een ontbijt in de buitenlucht. “Neem jij nu maar eens een foto, jij staat er vaak genoeg op!” Stiekem zet ik mezelf er ook nog een beetje op, natuurlijk. Het is warm, zeker in de zon, dus zoeken we al snel een schaduwrijk plekje onder de bomen op. Op deze manier kunnen we mooi het “plekje-zoek” gedrag van onze mede camperaars bestuderen. Zoals een paar dagen geleden, als een Engels stel, met hun voertuig de camping op komt rijden. 4 keer zie ik ze voorbij komen rijden. Als ze dan ook nog eens, hand in hand, wandelend langskomen, begrijp ik het even niet meer. We zijn nu een camping verder en wat schetst mijn verbazing, diezelfde Engelsen komen, nu wandelend, weer een aantal keer langs. Als ze dan ook nog met de camper langskomen en nog niet een plekje, naar hun zin, hebben gevonden, rijden ze weer de camping af. Tja…
Vandaag begint de muziek al rond 12.00 uur en nemen we rond drie uur even een kijkje. De Foxtrot en Weense wals viert nu hoogtij, hoewel hier en daar, nog wel wordt teruggegrepen op de Linedans routines. De schilderijen-verkoop loopt geen storm, maar je mag je afvragen welk ouder echtpaar interesse heeft voor de naakte celliste. Ikzelf zie zo’n schaars geklede dame toch liever viool spelen.
Wat je van dit weer ook vindt, het helpt de natuur zich wel ontplooien.
Morgen gaat de tour naar Tours.
