Nog even over gistermiddag, want mijn blog stond er wel heel vroeg op. Na het bezoek aan het kasteel wordt het tijd voor een heerlijk ontspannen middagje. Niets is minder waar! Laat ik beginnen met de verschillende apparaten die de rust verstoren. Was de “Tondeuze a gazon” klaar met zijn werk, even later komt de “Kantjesmaaier” in actie. Je kent die apparaten wel, zo’n gillend motortje met een plastic touwtje onderaan. Als we dan ook nog eens getrakteerd worden op een bladblazer, is voor mij de maat vol. Onze Engelse buurman ontploft bijna als de bladeren in zijn openstaande koepeltentje worden geblazen. Het schijnt de jongeman niet te boeien. Hij geniet ogenschijnlijk van zijn peuk, die nonchalant in zijn mondhoek hangt.
Om 7 uur vanmorgen merk ik dat mijn slapie al wakker is. “Ik lig al tijden klaarwakker” is het antwoord op mijn vraag. Dus wordt het vertrekken vandaag een uurtje eerder dan normaal.
De brem staat volop in bloei. Het is toch grappig dat je in een rit naar het Noorden, steeds de brem opnieuw in bloei ziet staan.
Redelijk veel dorpjes liggen op onze route, maar de uitzichten zijn prachtig. Let even op het 30 Km bord, wat een bult aankondigt. Die ondingen liggen er te kust en te keur in de Franse wegen. Probeer niet dit obstakel snel te passeren, want je kopjes stuiteren tegen het dak.
In de buurt van Poteliere wordt het een beetje mistig en dat belooft niet veel goeds voor de komende dagen.
