Vannacht een kleine bestuurscrisis, maar de neuzen staan weer dezelfde kant op. “Voor geen geld ga ik met de fiets Tours in” is de mededeling van Hoofd-activiteiten. Dus nemen we de Oostrichting langs de rivier Le Cher. Saint Avertin ligt aan de zuidoever van deze rivier, terwijl Tours als het ware zit ingeklemd tussen de Cher en de Loire.
Onze tocht eindigt plotseling in een puinhoop, letterlijk en figuurlijk. Dus keren we weer op onze pedalen terug.
Een prachtig tochtje, door een park, vlak langs Le Cher. We stuiten op een vreemd soort “veld”, waar ook verlichting omheen staat. Dan valt het spreekwoordelijke kwartje. Het zijn Petanque banen, of liever gezegd, jeu de boule banen want ik tel er sowieso 45 stuks.
Bij deze brug wordt er besloten om de rivier over te steken. Met als gevolg dat we rechtstreeks Tours binnenrijden. Het moet gezegd, alle ruimte voor de fietser en het wordt duidelijk aangegeven waar je mag fietsen. Zelfs als automobilisten hun geparkeerde voertuig pal op het fietspad hebben gestald, blijft er nog ruimte genoeg over om er langs te komen. “Nu gaan we door tot aan de Loire”, hoor ik mijn “ik ga voor geen geld op de fiets door Tours” roepen!
Iets te vroeg nemen we een afslag, maar ondanks dat, stuiten we op de Loire, die dwars door Tours stroomt. Een smal pad leidt ons pal langs de Loire.
Het is rond het middaguur als we steeds meer naar het centrum van Tours rijden. Dit heeft tot gevolg dat het lijkt of alle jeugd van Tours de waterkant heeft opgezocht. Ondanks mijn leeftijd, begint mijn bloed, gelijk de Loire, sneller te stromen. Zo, genoeg van dit prozaïsche ge…l, maar mooi is het wel hier aan de oever van deze rivier.
We laven ons aan een heerlijke gegrilde panini met tonijn met dit als uitzicht.
We passeren de Roeibaan van Tours, waar alweer getraind wordt.
Lekker op tijd zijn we weer bij de camper want er dreigt weer een onweersbui, die we in de verte al aangekondigd horen. (Op de achtergrond de zogenaamde Paaltentjes).
