Stavoren 2

Nog even over gisteren, als we naar de stad gaan, om te kijken hoe laat de boot naar Enkhuizen gaat.

Verder fietsen we door het stadje als een hernieuwde kennismaking. Ik weet niet hoe vaak we hier al zijn geweest, maar een ding is zeker, het verveelt nooit. We kopen, en passant, ook maar even een zomerjasje voor mij, want Hoofd-kledij had dat al weken in haar hoofd. In welke winkel we ook komen, we worden vreemd aangekeken als we om een zomerjas vragen. Hier niet, meneer heeft er nog 2 en een daarvan is mijn maat. 25% korting en de deal is gesloten.

Als ik een foto van deze vis, voor de VVV maak, loopt een stel ook foto´s te maken en krijg ik het idee dat ik in de weg loop. "Waarvoor staat die vis eigenlijk" vraagt meneer. "Dit is de vis die de ring, die het vrouwtje van Stavoren in zee gooide, weer terugbracht" verzin ik. Of ze hebben nog nooit van het verhaal van het vrouwtje van Stavoren gehoord, of ze geloven mijn verhaal niet, maar het ongeloof spat van hun gezichten af. Naast de enorme vis staat een bijna even groot bord met de betekenis, dus ja... wat wil je dan?

Het uitzicht vanaf de dijk blijft fascinerend, of je nu de zee opkijkt of het dorp, het blijft een mooi plaatje.

Op instigatie van Hoofd-leed en vermaak fietsen we naar het Mirnserklif. Nu moet ik iets bekennen want in al die jaren dat ik hier ben geweest heb ik nooit geweten dat het officieel Murns heet en Mirns de Friese vertaling is. 

Natuurlijk houden we even halt bij het monument "De Slag bij Warns" in 1345 waar de Friezen de Hollanders verslagen hebben door ze tot in de zee te achtervolgen. Eigenlijk zou het "De Slag om Stavoren" moeten heten, want in de annalen wordt niet over Warns gerept. Vaak wordt beweerd dat Grutte Pier hier gestaan zou hebben, maar dat is een mythe. Want Pier Gerlofs Donia (Grutte Pier) leefde van 1480 (Kimswerd) tot zijn sterven in 1520 (Sneek). Het Mirnserklif halen we niet want mijn tong heeft teveel te lijden van de scherpe randen, zelfs het praten begint steeds moeilijker te worden.

Vandaag staat in het teken van de tandarts, om in ieder geval mijn lijden iets te verzachten, want langzamerhand wordt het gevoel alles overheersend. Het eten en drinken wordt steeds meer een probleem. Ik ben er op de afgesproken tijd, maar zoals gewoonlijk bij dit soort tandarts praktijken, het loopt uit. Hoofd-camperbewaking blijft in het voertuig, want je weet het maar nooit in het criminele Koudum. De behandeling, het weg slijpen van de scherpe randen door de Spaanse tandarts Gonzales, duurt hoogstens 5 minuten. Het resultaat is er eentje van opluchting. Ik kan nu met minder pijn weer eten, drinken en praten, alleen moet nu de tong nog even herstellen. Kosten € 21.99